ارتباط رفتارهای خود مراقبتی با سطح هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت تیپ Ii

زمینه و هدف: دیابت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن و نیز بزرگترین مشکل بهداشتی در همه کشورها است؛ به طوری که سازمان بهداشت جهانی از آن به عنوان اپیدمی خاموش نام برده است. خود مراقبتی یکی از عوامل مهم در کنترل گلوکز سرم بیماران دیابتی است. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط رفتارهای خود مراقبتی با سطح هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت تیپ ii انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی روی 239 بیمار مبتلا به دیابت تیپ ii با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده در روستاهای شهرستان گالیکش استان گلستان طی سال 1394 انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه استاندارد خود مراقبتی دیابت به همراه متغیرهای دموگرافیک و انجام آزمایش hba1c بود. تکمیل اطلاعات و گرفتن نمونه با مراجعه به خانه بهداشت و فراخوان بیماران انجام شد و رفتارهای خود مراقبتی و ارتباط آن با سطح هموگلوبین گلیکوزیله مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن بیماران 10.70 ±56.92 سال بود. بین کنترل گلوکز سرم با هیچیک از آیتم‌های خودمراقبتی مورد مطالعه ارتباط آماری معنی‌داری یافت نشد. میانگین hba1c بیماران 1.85 ±8.23 درصد بود. 97 بیمار (40.6%) کنترل گلوکز سرم خوب (کمتر از 7.5%) داشتند. خود مراقبتی بیماران با میانگین 3.58 در وضعیت متوسطی قرار داشت که از بین آنها بیشترین نمره مربوط به ‌رعایت رژیم دارویی به میزان 6.60 و کمترین آن مربوط به خودکنترلی گلوکز سرم به میزان 0.88 و فعالیت فیزیکی منظم به میزان 2.03 تعیین شد.نتیجه‌گیری: خود مراقبتی بیماران مورد مطالعه در وضعیت متوسطی قرار داشت. لذا انجام مداخلات برای افزایش خود مراقبتی بیماران توصیه می‌شود.

Relationship between self-care behaviors and glycosylated hemoglobin level in diabetic patients

Background and Objective: Diabetes is one of the most common chronic diseases and also the biggest health problem in all countries. The world health organization has called it a silent epidemic. Selfcare is one of the most important factors in controlling blood sugar in diabetics rsquo; patients. This study was done to determine the relationship between selfcare and glycosylated hemoglobin level diabetic patients in rural area in Golestan Province, northern Iran.Methods: This descriptiveanalytical study was done on 239 male and female patients with type 2 diabetes (56.92 ±10.70 years) in rural area in Golestan Province, northern Iran during 2016. Data collection tool were a standard diabetes selfcare questionnaire with demographic variables and HbA1C test. Completion of data and sampling was done by referring to the health center and calling patients.Results: There was no significant relationship between glycemic controls with any of the selfcare items studied. Mean of HbA1c was 8.23 ±1.85%. 97 patients (40.6%) had good blood sugar control (less than 7.5%). Patientchr('39')s selfcare had a mean of 3.58, of which the highest score was related to the dietary regimen (6.60) and the lowest was related to selfmonitoring of blood glucose (0.88) and regular physical activity (2.3).Conclusion: Selfcare of the patients was moderate. Interventions to increase selfcare of patients are recommended in this area.