|
|
اثر تمرین روی سطوح پایدار و ناپایدار بر متغیرهای کینماتیکی راهرفتن و زمان برخاستن و رفتن (tug) در زنان سالمند
|
|
|
|
|
نویسنده
|
افشارمند زهره ,دانشمندی حسن ,آکوچکیان مهدیه ,سخنگویی یحیی
|
منبع
|
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان - 1398 - دوره : 21 - شماره : 4 - صفحه:60 -67
|
چکیده
|
زمینه و هدف: اکثر تحقیقات بر اثر مثبت تمرینات ورزشی روی متغیرهای راهرفتن سالمندان تاکید کردهاند. در مورد اثربخش بودن نوع خاصی از تمرین در جهت بهبود راهرفتن سالمندان تحقیقات اندکی انجام شده است. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرین روی سطوح پایدار و ناپایدار بر متغیرهای کینماتیکی راهرفتن و زمان برخاستن و رفتن (timedupand go: tug) در زنان سالمند انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه شبهتجربی 75 زن سالمند بهصورت غیرتصادفی در 5 گروه 15 نفری شامل کنترل (عدم دریافت مداخله)، گروه دوم (سطح ناپایدار): گروه تمرینی روی فوم 6 سانتیمتری، گروه سوم (سطح ناپایدار): گروه تمرینی روی فوم 9 سانتیمتری، گروه چهارم (سطح ناپایدار): گروه تمرینی روی ماسه و گروه پنجم (سطح پایدار): گروه تمرینی روی سطح سفت قرار گرفتند. برای ثبت دادهها از دوربین مخصوص ثبت تصویر استفاده شد. متغیرهای کینماتیکی راهرفتن (شامل کادنس، طول گام، سرعت گام و طول قدم) با نرمافزار آنالیز حرکتی (motion analysis kinovea) استخراج شد. میانگین سه تکرار متغیرها بهعنوان نمره نهایی فرد ثبت گردید.یافتهها: تمرین اثر آماری معنیداری بر متغیر کادنس طول قدم، طول گام، عرض گام، سرعت راهرفتن و زمان برخاستن و رفتن داشت (p<0.05). اگرچه بعد از برنامه تمرینی اختلاف آماری معنیداری در عامل تمرین مشاهده شد؛ اما تمرین بر فوم 9 سانتیمتری بیشترین اختلاف میانگین را در متغیرهای tug، کادنس، طول گام ایجاد نمود و تمرین روی ماسه بیشترین اختلاف میانگین را در متغیرهای طول قدم و سرعت راه رفتن ایجاد کرد.نتیجهگیری: تمرینات روی سطوح پایدار و ناپایدار باعث بهبود متغیرهای کادنس، طول قدم، طول گام، عرض گام، سرعت راهرفتن و زمان برخاستن و رفتن سالمندان گردید.
|
کلیدواژه
|
راهرفتن، زمان برخاستن و رفتن، برنامه تمرینی، سالمند
|
آدرس
|
دانشگاه تهران، پردیس بین الملل واحد کیش, ایران, دانشگاه گیلان, دانشکده تربیت بدنی, گروه تربیت بدنی, ایران, دانشگاه تهران بین الملل واحد کیش, گروه تربیت بدنی, ایران, دانشگاه توانبخشی, دانشکده علوم بهزیستی و توانبخشی, گروه فیزیوتراپی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Effect of training on stable and unstable surfaces on walking kinematic and timed-up-and go test variables in elderly wemon
|
|
|
Authors
|
Afsharmand Zohreh ,Daneshmandi Hassan ,Akoochakian Mahdieh ,Sokhanguei Yahya
|
Abstract
|
Background and Objective: There are few studies that highlighted the effectiveness of exercise on unstable surfaces in eldely subjects. This study was done to evaluate the effect of training on stable and unstable surfaces on walking kinematic and timedupand go (TUG) test variables in elderly wemon.Methods: In this quasiexperimental study, 75 elderly women were nonrandomly assigned to exercises and control groups. Cadence, step length, stride length, step width, walking speed, and TUG were measured. Gait kinematics (cadence, stride length, walking speed, step width) was recorded by an image recording camera. Gait kinematics variables were measured. The average of three repetitions was recorded for analysis for each subject.Results: Exercise training had a significant effect on the step length, stride length, step width, walking speed, and time of TUG (P<0.05). Although, there was a significant difference in gait kinematics after exercise training, training on foam with (9cm height) created the highest mean difference in TUG, cadence, step length, and training on sand resulted in the greatest mean difference in step length and walking speed variables.Conclusion: Training on stable and unstable surfaces improves walking kinematic and TUG time variables in elderly wemon.
|
Keywords
|
Walking kinematic ,Timed-up-and go test ,Exercise training ,Elderly
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|