ادجوانت‌های واکسن: گذشته، حال و آینده

ادجوانت ها جزء مهمی از واکسن ها را تشکیل می دهند. این ترکیبات برای افزایش ایمنی زایی واکسن ها از جمله واکسن های dna و تحت واحدی (پپتیدها، پروتئین ها و ذرات شبه ویروس)، همچنین برای دستیابی به روش های جدید موجود برای پیشگیری و یا درمان بیماری های عفونی مزمن و سرطان ها مورد استفاده قرار می گیرند. در این مقاله با استفاده از 97 عنوان مقاله منتشر شده در نمایه نامه های google scholar و pubmed بین سال های 1980 لغایت 2016 میلادی به شرح جنبه های فرمولاسیون ادجوانت ها، بررسی های ایمنی و درک مکانیسم فعالیت ادجوانت ها و همچنین اثرات جانبی آنها پرداخته شده است. ادجوانت ها بر طبق مکانیسم فعالیت به دو گروه عمده تقسیم بندی می شوند. گروه اول سیستم های انتقالی واکسن است که به صورت ذره ای بوده و آنتی ژن های وابسته را به سلول های ارایه دهنده آنتی ژن هدایت می کنند. گروه دیگر ادجوانت های محرک ایمنی را در بر می گیرند که از پاتوژن ها مشتق می شوند. این گروه اغلب الگوهای مولکولی وابسته به پاتوژن را که در سیستم ایمنی ذاتی فعال هستند؛ تحت تاثیر قرار می دهند. ادجوانت ها باعث القای پاسخ سلولی و هومورال به خصوص آنتی بادی های خنثی کننده می گردند که منجر به جلوگیری از اتصال پاتوژن ها به گیرنده های سلولی آنها می شوند. ادجوانت های القا کننده ایمنی th1 به میزان قابل توجهی مورد نیاز هستند. چنین ادجوانت هایی ایمنی سلولی مناسبی را در برابر واکسن های تحت واحدی که خود ایمنی زایی پایینی دارند؛ تهییج می کنند. گرچه توجه به ادجوانت های جدید که برای واکسن های نوین ضروری هستند؛ دارای اهمیت است؛ به دلیل خطرات احتمالی که ممکن است بر سلامتی داشته باشند و عدم اطلاع کافی از مکانیسم عمل آنها، استفاده از این ادجوانت ها دارای محدودیت است.

Vaccine adjuvants: past, current and future

Adjuvants are an essential component of modern vaccines. An adjuvant is an entity added to a vaccine formulation to ensure that robust immunity to the antigen is inoculcated. The adjuvant is typically vital for the efficacy of vaccines using subunit (pepdids, proteins and virus like particles) and DNA antigens. Furthermore, these components are used to reach the current new goals of preventing and/ or treating chronic infectious diseases and cancers. This review focuses on formulation aspects of adjuvants, safety considerations, progress in understanding their mechanisms of action and also their side effects with using 97 articles are acceceble in pubmed central and google scholar indexing which published during 19802016. Adjuvants can be broadly divided into two classes, based on their principal mechanisms of action; the first class are vaccine delivery systems that generally particulate and mainly function to target associated antigens into antigen presenting cells. The others are immunostimulatory adjuvants that predominantly derived from pathogens and often represent pathogen associated molecular patterns which activate cells of the innate immune system. Adjuvants induce cellular and humoral responses, in particular neutralizing antibodies that able to inhibit the binding of pathogens to their cellular receptors. Efficient Th1immunityinducing adjuvants are highly in demand. The adjuvants promote good cellmediated immunity against subunit vaccines that have low immunogenicity themselves. However, attempts to develop a new generation of adjuvants, which are essential for new vaccines, is important, but their use is limited because, little is known about their mechanisms of action and health risks.