ارزیابی شاخص های تحمل به خشکی و همبستگی بین آنها در لاین های چغندرقند

در بهار سال 1391، به منظور تعیین بهترین شاخص‎های کمی تحمل به خشکی در ژنوتیپ‎های چغندرقند، آزمایشی به‎صورت طرحکرت‎های خرد شده در قالب بلوک‎های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی مرحوم مطهری موسسه تحقیقات چغندرقند درکمال‎شهر کرجانجام گرفت. دو تیمار آبیاری شامل آبیاری نرمال پس از 90-80 میلی‎متر و آبیاری با اعمال تنش پس از 270 میلی‎متر تبخیر از تشتکتبخیر کلاس a در کرت‎های اصلی و 36 ژنوتیپ چغندرقند در کرت‎های فرعی قرار داده شدند. شاخص‎های حساسیت به تنش (ssi)، میانگین‎ هارمونیک (harm)، تحمل (tol)، بهره‎وری متوسط (mp)، پایداری عملکرد (ysi)، واکنش نسبت به خشکی (dri)، تحمل تنش (sti)، میانگین هندسی بهره‎وری (gmp)، عملکرد (yi)، مقاومت به خشکی (di)، تحمل به تنش تغییر یافته (msti)، میزان محصول محیط غیرتنش و تنش(snpi)، تحمل به تنش‎های غیرزیستی (ati)، درصد حساسیت به تنش (sspi)، و کاهش نسبی عملکرد (rdy) تعیین گردیدند. بر پایه دستورالعمل فرناندز، هشت ژنوتیپ‌ 3، 35، 32، 5، 34، 13، 26 و 36 جزو گروه a (عملکرد بالا در شرایط نرمال و تنش) قرار گرفتند. مقایسه 16 شاخص‌ مختلف تحمل نیز نشان داد که هفت شاخص‌ gmp، harm و msti (بر مبنای k2sti)،snpi، sti،yi و ys توانستند هشت ژنوتیپ متعلق به گروه a را به‌درستی تشخیص دهند. اگرچه، مطالعه ضرایب همبستگی بین شاخص‌های تحمل و عملکرد شکرخام در شرایط نرمال و تنش حاکی از برتری شاخص‌هایsspi،ati، mp، tol، gmp، sti، rdy، harm،yi،snpi و di بود.