تاثیر بیماری سفیدک سطحی چغندرقند بر کمیت و کیفیت محصول در استان کرمانشاه

به منظور بررسی میزان افت عملکرد ریشه و درصد قند ناشی از بیماری سفیدک سطحی ، تعداد 10 ژنوتیپ در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در یک آزمایش فاکتوریل با سه تکرار در سال 1380 در کرمانشاه مورد مقایسه قرار گرفتند . ژنوتیپ ها یک فاکتور و سمپاشی در دو سطح ، فاکتور دیگر را تشکیل دادند . برای ایجاد آلودگی مصنوعی از سوسپانسیون کنیدی های قارچ استفاده شد و شش هفته پس از استقرار عامل بیماری شاخص آلودگی برای تیمارها تعیین گردید . نتایج نشان داد ، ژنوتیپ هایی که با سم کنترل شدند عملکرد ریشه بالاتری داشتند . به طور کلی سمپاشی باعث افزایش 5/16 درصد عملکرد ریشه گردید . پاسخ ژنوتیپ ها به کنترل شیمیایی در افزایش عملکرد ریشه بسیار متفاوت بود و افزایش عملکرد ریشه ، از 5/0 تن در هکتار در ژنوتیپ 7233 b41k تا 7/19 تن در هکتار در ژنوتیپ 7233 p . 107 مشاهده شد . عکس العمل ژنوتیپ ها در مورد صفت درصد قند نیز متفاوت بود و در تیمارهای سمپاشی شده درصد قند افزایش یافت ، به طوری که در ژنوتیپ 7233 p . 107 میزان درصد قند حدود 2/2 درصد نسبت به شرایط سمپاشی نشده افزایش نشان داد .