محاسبه دوره رشد و تخمین تولید بیوماس چغندرقند به روش فائو در دشت سیلاخور لرستان

این تحقیق طی سال های 81 - 1380 در دشت سیلاخور لرستان انجام گرفت . بیست خصوصیت فیزیکی و شیمیایی در 25 پروفیل خاک واقع در مساحت 100 هکتار مورد ارزیابی قرار گرفت . خاک ها در دو رده انتی سول و اینسپتی سول قرار گرفتند . بررسی خاک های منطقه مطالعاتی منجر به جداسازی پنج زیر گروه ، هشت خانواده و 17 سری خاک شد . در این مطالعه از روش پارامتریک برای ارزیابی تناسب اراضی استفاده شد . همبستگی نسبتا قوی بین شاخص اراضی محاسبه شده به روش پارامتریک و عملکرد فعلی زارعین r = 0/55 حاکی از مفید بودن قابلیت کاربری و دقت مناسب این روش در ارزیابی اراضی است . اطلاعات نزدیک ترین ایستگاه سینوپتیک به منطقه مورد مطالعه نشان داد که این منطقه جز اقلیم نیمه خشک است . با توجه به این که هدف از این تحقیق تعیین دوره رشد و استفاده از مدل فائو جهت تخمین پتانسیل تولید چغندر قند در منطقه مورد مطالعه بود . از این رو پتانسیل تولید تابشی - حرارتی چغندر قند بر اساس روش فائو محاسبه شد . نتایج نشان داد که شروع دوره رشد چغندر قند در منطقه 16 آبان ماه ششم نوامبر و پایان آن 14 اردیبهشت ماه برابر با 179 روز می باشد و پتانسیل تولید تابشی - حرارتی محاسبه شده از روش فوق 68626 کیلوگرم در هکتار است . بر اساس اطلاعات کارخانه قند لرستان طی سال های 80 - 1370 میانگین عملکرد چغندر قند در منطقه مورد مطالعه 28448 کیلوگرم در هکتار با عیار 72/14 درصد بوده است کمترین عیار قند 78/13 درصد و بیشترین آن 28/16 درصد . از آن جائی که تولید بیوماس خالص با استفاده از اطلاعات اقلیم وگیاه محاسبه می شود و تولید پیش بینی شده از تاثیر محدودیت های خاک ، آب و مدیریت بر پتانسیل تابشی - حرارتی حاصل می شود . پس می توان با رفع محدودیت های قابل اصلاح خاک ، آب و مدیریت بر پتانسیل تابشی - حرارتی حاصل می شود . پس می توان با رفع محدودیت های قابل اصلاح خاک و ارتقا سطح مدیریت ، تولید فعلی عملکرد زراعین را افزایش داد و به سقف تولید پیش بینی شده رساند .