کارایی اختلاط علف‌کش‌های رایج در کنترل علف‌های‌هرز پهن‌برگ چغندرقند (Beta Vulgaris L.)

به منظور بررسی کارایی اختلاط علف​کش های دس مدیفام (7/1%)+ فن مدیفام (9/1%)+ اتوفومیست (11/2%) با نام تجاری بتانال پُروگرِس اُاِف، کلریدازون (پیرامین) و کلوپیرالید (لونترل) در کنترل علف های هرز خرفه (portulaca oleracea l.)، تاج ریزی سیاه (solanum nigrum l.)، تاج خروس ریشه قرمز (amaranthus retroflexus l.) و سلمه تره (chenipodium album l.) در مزارع چغندرقند (beta vulgaris l.)، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 54 تیمار  و سه تکرار در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از کاربرد جداگانه و همچنین مخلوط علف کش های فوق با پنج نسبت اختلاط که شامل 0:100، 25:75، 50:50، 75:25 و 100:0 بودند. نتایج نشان داد کاربرد علف کش دس مدیفام + فن مدیفام + اتوفومیست به بصورت جداگانه و همچنین در اختلاط های مختلف توانست علف های هرز خرفه و تاج ریزی سیاه را بخوبی کنترل نماید.کاربرد جداگانه علف کش های کلریدازون و کلوپیرالید و همچنین در اختلاط هایی که در آن ها علف کش های مذکور نسبت بالاتری را در اختلاط داشتند، کارایی کمتری در کاهش بیومس علف های هرز داشتند. کارایی علف کش های مختلف در کنترل علف هرز تاج خروس ریشه قرمز و سلمه تره کمتر از علف های هرز خرفه و تاج ریزی سیاه بود و به نظر می رسد این دو علف هرز در مواجهه با علف کش ها از توانایی بقاء بیشتری برخوردار هستند. بیشترین و کمترین عملکرد ریشه چغندرقند در هر یک از کرت های مربوط به علف های هرز خرفه و تاج ریزی سیاه، به ترتیب در تیمارهای 50:50 علف​کش های دس مدیفام+ فن مدیفام+ اتوفومیست + کلوپیرالید و کاربرد علف کش کلوپیرالید به تنهایی با مقادیر 39/38 و 36/98 تن در هکتار مشاهده شد. درصد خسارت ناشی از کاربرد هیچ کدام از علف کش ها بر بوته های چغندرقند معنی دار نبود و بوته های چغندرقند توانستند خسارت وارده را جبران کنند. از این رو، می توان گفت  اختلاط علف کش بازدارندۀ فتوسنتز + سنتز چربی با علف کش های با مکانیسم عمل متفاوت می تواند علاوه بر افزایش کارایی این تیمارها، طیف کنترل علف های هرز را نیز افزایش داده و از کاهش عملکرد و بروز پدیدۀ مقاومت در مزارع چغندر قند جلوگیری نماید.