اثر بخشی درمان مبتنی بر طرحواره هیجانی گروهی بر تاب آوری وخود کارآمدی درافراد مبتلا به سرطان

زمینه و هدف: این مطالعه بررسی تاثیر طرحواره درمانی هیجانی گروهی بر میزان تاب‌آوری و خودکارآمدی به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان بوده است.مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر، نیمه‌آزمایشی و طرح پژوهش به‌صورت پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به سرطان مراجعه‌کننده به بیمارستان شریعتی شهر تهران در سال 1399 بود. 100 نفر داوطلب که معیارهای ورود را داشتند، به شیوه دردسترس انتخاب شدند و20 نفر پس از غربال نهایی به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی (درمان مبتنی بر طرحواره هیجانی) و گروه گواه جایگزین شدند. این افراد، قبل و بعد از اجرای مداخله طرحواره درمانی هیجانی گروهی با پرسش‌نامه خود کارآمدی شررgse-17 (1982)، پرسش‎نامه تاب‌آوری کونور و دیویدسون (2003) ارزیابی شدند. مداخله طی 12 جلسه گروهی آنلاین (اسکایپ) به مدت دو ساعت و نیم برگزار گردید. برای تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss  ویرایش 24 و از روش‌های تحلیل کوواریانس، استفاده گردید. این مقاله حاصل پایان‌نامه دکترای روان‌شناسی سلامت است که در تاریخ 09.29/1399با شماره ir.iau.ton.rec.1399.074  در دانشگاه آزاد واحد تنکابن به تصویب رسیده است.یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر طرحواره هیجانی بر تاب‌آوری و خودکارآمدی در افراد مبتلا به سرطان اثر معناداری داشت (0.01>p).نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر طرحواره هیجانی می‌تواند یک مداخله روان‌شناختی اثربخش بر تاب‌آوری و خودکارآمدی در افراد مبتلا به سرطان باشد.

effectiveness of therapy based on group emotional schema on the resilience and self-efficacy in people with cancer

introduction: this study examines the impact of group emotional schema therapy on resilience and self-efficacy among cancer patients.materials and methods: the research employed a quasi-experimental design with a pre-test and post-test follow-up alongside a control group. the statistical population comprised all cancer patients visiting shariati hospital in tehran in 2020 (year 1399). forty volunteer participants who met the inclusion criteria were selected through convenience sampling. after final screening, 20 individuals were randomly assigned to two experimental groups (emotion-focused schema therapy) and one control group. participants were assessed before and after the intervention using sherer’s general self-efficacy scale (gse-17) (1982) and the connor-davidson resilience scale (2003). the intervention consisted of 12 online group sessions (via skype), each lasting two and a half hours. data analysis was performed using spss software version 24, employing covariance analysis methods. this study is part of a doctoral thesis in health psychology, approved on 29/09/1399 (ir.iau.ton.rec.1399.074) at the islamic azad university, tonkabon branch.results: the findings revealed that emotional schema therapy significantly improved resilience and self-efficacy in cancer patients (p < 0.01)..conclusion: emotional schema-based therapy can serve as an effective psychological intervention to enhance resilience and self-efficacy in individuals with cancer.