تاثیر دوازده هفته تمرین باند مقاومتی بر سطوح اسپکسین و نشانگرهای مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت نوع دو

زمینه و هدف: دیابت می‌تواند عامل تهدیدکننده ای برای زندگی باشد و حفظ سطح قند خون، تغذیه مناسب و فعالیت بدنی منظم برای کنترل دیابت و پیشگیری از عوارض آن، بسیار حیاتی است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر دوازده هفته تمرین باند مقاومتی بر سطوح اسپکسین و نشانگرهای مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت نوع دو بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی،22 زن مبتلا به بیماری دیابت نوع دو به‌صورت تصادفی در دو گروه باند مقاومتی (11 نفر) و کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 12 هفته، هرهفته سه جلسه و هرجلسه به مدت45 تا60 دقیقه انجام شد. از روش آنالیز واریانس یک‌طرفه با اندازه های تکراری برای تغییرات درون و بین گروهی استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد تغییرات تعاملی در سطوح اسپکسین سرمی در دو گروه تجربی و کنترل معنادار بود (0/012=p). در صورتی که تغییر معنی داری در گلوکز (0/229=p)، انسولین (0/116=p) و شاخص مقاومت به انسولین دیده نشد (0/178=p). تغییرات درون‌گروهی در شاخص مقاومت به انسولین معنی دار است (0/04=p). براساس نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی، سطح اسپکسین سرمی بین پیش‌آزمون با هفته هشتم (0/141=p) و بین پیش‌آزمون و هفته دوازدهم (0/429=p) تفاوت معنی‌داری وجود ندارد.نتیجه‌گیری: تمرینات باند مقاومتی نسبت به گروه کنترل باعث افزایش معنی دار اسپکسین و بهبود قابل‌توجهی در غلظت گلوکز ناشتا، انسولین، شاخص مقاومت به انسولین می شود. بنابراین احتمالاً اجرای تمرینات باند مقاومتی به عنوان جایگزین مناسبی برای تمرینات مقاومتی در خانه در میان افراد مبتلا به دیابت نوع دو پیشنهاد می شود.

the effect of twelve weeks of resistance band training on levels of spexin and markers of insulin resistance in women with type 2 diabetes

introduction: diabetes can be a life-threatening condition, and maintaining blood sugar levels, proper nutrition, and regular physical activity are crucial for controlling diabetes and preventing its complications. the present study aimed to investigate the effect of twelve weeks of resistance band training on the levels of spexin and insulin resistance indices in women with type 2 diabetes.materials and methods: in this semi-experimental study, 22 women with type 2 diabetes were randomly divided into two groups: resistance band (n=11) and control (n=11). the exercise program consisted of 12 weeks, three sessions per week, and each session lasted for 45 to 60 minutes. one-way anova with repeated measures was used for within- and between-group changes.results: the results showed that the interaction changes in serum spexin levels were significant between the experimental and control groups (p=0.012). however, no significant changes were observed in glucose (p=0.229), insulin (p=0.116), and insulin resistance index (p=0.178). within-group changes in the insulin resistance index were significant (p=0.04). according to the bonferroni post-hoc test, there was no significant difference in serum spexin level between pre-test and the eighth week (p=0.141) and between pre-test and the twelfth week (p=0.429).conclusion: resistance band training, compared to the control group, significantly increased spexin and led to a considerable improvement in fasting glucose concentration, insulin, and insulin resistance index. therefore, it is suggested that resistance band training can be implemented as a suitable alternative to home-based resistance training for individuals with type 2 diabetes.