تاثیر روش ذهن‌آگاهی بر بهزیستی و کنترل هیجانی زنان باردار نخست‌زا

زمینه و هدف: بارداری تغییرات قابل‌‌ملاحظه‌ای را در سلامت جسمی، هیجانی و بهزیستی زنان ایجاد می‌کند. بنابراین، این مطالعه با هدف اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی بر بهزیستی و کنترل هیجانی در بین زنان باردار نخست زا در سال 98 انجام ‌شده است. مواد و روش‌ها: این تحقیق شبه‌آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان باردار نخست زا (26= n) در منطقه 1 شهر تهران که به‌صورت هدفمند از بین زنان باردار نخست زای مراجعه‌‌کننده در سال 1398 به بیمارستان نیکان انتخاب شدند هستند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آموزش ذهن‌آگاهی (16= n) و کنترل (11= n) جایگزین شدند. جلسات ذهن‌آگاهی 8 جلسه، یک روز در هفته و روزانه 90 دقیقه در مرکز آموزشی نیکان برگزار شد. درحالی که گروه کنترل، هیچ آموزشی دریافت نکردند. جمع آوری داده ها از پرسش‌نامه های مقیاس بهزیستی ریف (1989)، مقیاس کنترل هیجانی راجر و نشوور (1987) استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده ها با کمک نرم‌افزار  spss24 آزمون‌ تحلیل آنکوا انجام شد. یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد تفاوت نمره بهزیستی پس‌آزمون بین گروه‌های ذهن‌آگاهی و کنترل معنادار می‌باشد. در واقع آموزش ذهن‌آگاهی بر بهزیستی و کنترل هیجانی زنان باردار نخست زا، تاثیر داشت (0/001

effect of mindfulness training on well-being and emotional control of nulliparous pregnant women

introduction: pregnancy creates considerable changes in the physical, emotional, and well-being of women. the aim of this study was to investigate the effectiveness of mindfulness training on the well-being and emotional control of pregnant women, and pregnant mothers in 2019. materials and methods: this study was quasi-experimental with pre-test and post-test types. the statistical population of this study was all pregnant women (n = 26) in region 1 in tehran in 2019, and sample was purposefully selected from nulliparous pregnant women, who had been referred to the nikan hospital. participants were randomly assigned to mindfulness training (n = 16) and control (n = 11). an eight-session mindfulness program was conducted at the nikan training facility, once a week, for 90 minutes. while the control group did not receive any training. data were collected from reef’s welfare scale questionnaire (1989), and roger & nesshoever emotion control scale (1987). as part of the analysis, spss 24 was used to run ancova and covariance analysis tests. results: a covariance analysis test has shown that there was a difference between scores of well-being and emotional control among mindfulness training and in the control groups in the post-test phase.  there was a positive effect of mindfulness training on well-being and emotional control among pregnant women (p<0.001). according to the follow-up test, the interventions continued to affect well-being and emotional control. conclusion: pregnant women at risk are advised to use mindfulness training interventions as a means to improve their well-being and emotional control.