پیشرفت های اخیر در تشخیص عفونت با هلیکوباکتر پیلوری

زمینه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری، عامل اصلی بیماری های مختلف دستگاه گوارش شامل گاستریت مزمن فعال، بدون علائم بالینی تا زخم گوارشی، آدنوکارسینوم معده و لنفوم بافت لنفاوی مرتبط با مخاط معده است. هدف از این مطالعه بررسی پیشرفت های اخیر در روش های تشخیصی عفونت هلیکوباکتر پیلوری در شرایط بالینی مختلف می باشد. روش کار: در مطالعه حاضر، از مقالاتی که در پایگاه های علمی معتبر بین المللی از جمله pub med و scopus منتشر شده بودند استفاده گردید. در این مطالعه، مقالات منتشر شده درباره عفونت هلیکوباکتر پیلوری و تشخیص آن بررسی شدند و مقالاتی که امکان دسترسی آزاد (opean acess) نداشتند از مطالعه حذ ف شدند. یافته ها: آزمایش های تشخیصی تهاجمی و غیرتهاجمی مختلفی برای تشخیص باکتری هلیکوباکتر پیلوری در دسترس می باشد و هر آزمایش مزایا و محدودیت هایی در شرایط مختلف بالینی دارد. اگرچه هیچ کدام را نمی توان به عنوان ی ک استاندارد لایی در عمل بالینی در نظر گرفت اما تکنیک های متعددی برای ارائه نتایج قابل اطمینان تر توسعه یافته است. در تشخیص بالینی هلیکوباکتر پیلوری باید از آزمایش هایی استفاده شود که از دقت بالایی برخوردار هستند، به طوری که حساسیت و ویژگی بیش از 90 درصد داشته باشد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه آزمایش های تشخیصی مختلفی برای تشخیص باکتری هلیکوباکتر پیلوری وجود دارد در انتخاب آزمایش مربوط باید همه موارد از جمله شرایط بالینی، نسبت احتمال آزمایش های مثبت و منفی، مقرون به صرفه بودن، استراتژی های مربوطه و در دسترس بودن آنها در نظر گرفته شود.

Recent advances in the diagnosis of Helicobacter pylori infection

Introduction: Helicobacter pylori infection represents a key factor in the etiology of the various gastrointestinal diseases, ranging from chronic active gastritis without clinical symptoms to peptic ulceration, gastric adenocarcinoma, and gastric mucosa-associated lymphoid tissue lymphoma. This review concerns some of the most recent developments in diagnostic methods of H. pylori infection and it has been studied in different clinical conditions. Materials and Methods: In the present study, articles published in reputable international scientific databases such as PubMed and Scopus were used. In this study, published articles on Helicobacter pylori infection and its diagnosis were reviewed, and articles that were not open access were excluded from the study. Results: Different invasive and non-invasive diagnostic tests are available for diagnosing H.pylori, and each test has advantages and limitations in different clinical settings. Although none of the methods are considered a gold standard in clinical practice, several techniques have been developed to provide more reliable results. Only highly accurate tests should be used in clinical practice, and the sensitivity and specificity of an adequate test should exceed 90%. Conclusion: According to that, there are several diagnostic tests to detect H.pylori, the selection of the relevant test should take into account all factors including clinical conditions, the probability ratio of positive and negative tests, cost-effectiveness, relevant strategies, and their availability.