مقایسه سطح سرمی اینترلوکین-18 و پروتئین واکنشی-c در مردان جوان چاق و غیرچاق: اثر تمرین ورزشی و چاقی

زمینه و هدف: تمرین ورزشی منظم به عنوان یک راهکار مهم در کاهش نشانگرهای التهابی پذیرفته شده است. اما هنوز مشخص نیست که چه نوع تمرینی مطلوب‌تر است. هدف اصلی مطالعۀ حاضر مقایسه اثر تمرین مقاومتی غیرخطی و هوازی تناوبی بر سطح سرمی اینترلوکین18 (il-18) و پروتئین واکنشیc (crp) در مردان جوان چاق بود. هدف دیگر، مقایسه این نشانگرها در مردان چاق با مردان غیرچاق برای تعیین اثر چاقی بود. مواد و روش‌‌ها: سی و هشت مرد جوان و چاق (سن=5/2±28/4 سال و چربی بدن= 51/5±27/5 درصد) به‌طور تصادفی در گروه‌های مقاومتی غیرخطی (14 نفر)، هوازی تناوبی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. یک گروه از مردان غیرچاق (سن=پ5/9±27/0 سال، چربی بدن=2/6±15/5 درصد، 15 نفر) برای مقایسه با گروه چاق انتخاب شدند. از آزمون‌های t مستقل و تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه‌گیری مکرر برای تحلیل داده‌ها استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در غلظت پایه il-18(p= 0.17), crp (p= 0.08) و اکسیژن مصرفی اوج (p=0.24) بین گروه چاق با غیرچاق مشاهده نشد. پس از تمرین، اکسیژن مصرفی اوج در گروه‌های مقاومتی غیرخطی (p= 0.03) و هوازی تناوبی (p=0.24) در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت، اما این افزایش در گروه هوازی تناوبی بالاتر از مقاومتی غیرخطی بود ( p= 0.02 ). در مقایسه با گروه کنترل، دو گروه تمرین به‌طور مشابه و معناداری در کاهش تودۀ چربی (p= 0.001) موثر بودند. هرچند، تغییر معناداری در il-18 (p= 0.26)) و crp (p= 0.15) پس از برنامه‌های تمرین مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: غلظت مشابه crp و il-18 در مردان جوان چاق و غیرچاق را می‌توان به وضعیت مشابه در سن یا آمادگی هوازی آنها نسبت داد. علاوه بر این، به‌نظر می‌رسد که 12 هفته تمرین مقاومتی غیرخطی و هوازی تناوبی برای کاهش معناداری این نشانگرها در مردان چاق کافی نباشد.

Comparison of serum interleukin18 and Creactive protein levels in obese and nonobese young men: effects of exercise training and obesity

Background: Regular exercise training has been postulated as an important strategy to reduce inflammatory markers, but it is still not clear what type of training is most appropriate. The purpose of this study was to compare the effects of nonlinear resistance training (NRT) and aerobic interval training (AIT) on interleukin18 (IL18) and Creactive protein (CRP) in obese young men. An additional aim was to compare the inflammatory markers between the obese and nonobese men to determine the obesity effect. Materials and Methods: Thirtyeight obese and young men (age=31.4±5.2 year, body fat%=27.3±1.5) were randomly assigned to NRT (n=14), AIT (n=12) and control (CON, n=12) groups. An agematched control group of nonobese men were also recruited for baseline comparison. Independent ttest and 2factor repeated measures analysis of variance (ANOVA) were used for analyzing data.Results: No significant differences were noted at baseline between obese and nonobese men for IL18 (P=0.17), CRP (P=0.77) and VO2peak (P=0.24). After training, VO2peak increased in NRT (P=0.03) and AIT (P=0.001) compared to the CON, but in AIT more than in NRT (P=0.02). Compared to the CON, both of training were equally effective at reducing fat mass (P=0.001). However, there were no significantly changes in IL18 (P = 0.26) and CRP (P=0.15) after training. Conclusion: Lack of significant differences for IL18 and CRP between obese and nonobese men might be due to the similar status in age and aerobic fitness. It seems that 2 exercise programs could not make a significant reduction in the concentrations of inflammatory markers.