پیش‌بینی امید به زندگی براساس حمایت اجتماعی ادراک شده و سلامت روان در میان بهبودیافتگان بیماری کووید 19

زمینه و هدف  بیماری کووید19 با شیوع روزافزون خود و آسیب‌هایی که بر منابع جانی، مالی و روانشناختی وارد می‌کند، بسیار مورد بحث است؛ لذا، هدف پژوهش حاضر، پیش‌بینی امید به زندگی بر اساس حمایت اجتماعی ادراک‌شده و سلامت روان در میان بهبودیافتگان بیماری کووید 19 بود. مواد و روش جامعه آماری پژوهش حاضر، 117 فرد بهبودیافته از بیماری کووید 19 بود که بر اساس جدول مورگان 90 نفر از آنها حجم نمونه آماری پژوهش حاضر را تشکیل دادند. پژوهش حاضر در سال 1399 و در استان بوشهر انجام گرفت و نمونه‌گیری، بر اساس روش نمونه‌گیری در دسترس انجام گرفت. ابزار این پژوهش شامل سه پرسشنامه کتبی حمایت اجتماعی ادراک‌شده زیمت (1988) (mspss)، سلامت روان گلدبرگ (1972)  (ghq12)و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر (1991) بود. پژوهش حاضر، مطالعه‌ای توصیفی است و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته‌ها نتایج حاصل نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده و سلامت روان با امید به زندگی همبستگی دارند. همچنین مشخص شد که حمایت اجتماعی ادراک شده و سلامت روان به ترتیب 49 (0/000=p) و 36 درصد (0/006 =p) از تغییرات امید به زندگی را پیش‌بینی می‌کنند. نتیجه‌گیری یافته‌های مطالعه حاضر، حاکی از آن است که با فراهم آوردن زمینه‌های مناسب برای بهبود کیفیت، تقویت و ایجاد شاخصه‌های حمایت اجتماعی ادراک‌شده و سلامت روان در بهبودیافتگان از بیماری کووید 19 می‌توان امید به زندگی را در آنها بهبود بخشید.

Life expectancy predictions based on perceived social support and mental health among those recovering from covid19 disease

Introduction: Covid19 disease is highly debated with its increasing prevalence and the damage it inflicts on life, financial and psychological resources; so, The aim of the present study is to predict life expectancy based on perceived social support and mental health among those recovering from Covid19 disease. Materials and Methods: The statistical population of the present study was 117 people with improved covid19 disease, 90 of whom were the statistical sample size of the present study according to Morgan table. The present study was conducted in 1399 in Bushehr province and sampling was done based on available sampling method. The study’s tools included three written perceptions of perceived social support, Zimet (1988) (MSPSS), Goldberg’s Mental Health (1972) (GHQ12), and Snyder’s Life Hope Questionnaire (1991). The present study was a descriptive study and Pearson correlation coefficient and regression analysis were used to analyze the data. Results: The results showed that perceived social support and mental health are correlated with life expectancy. It was also found that perceived social support and mental health predicted 49(P=0/000) and 36(P=0/006)  percent of life expectancy changes, respectively. Conclusion: The findings of the present study indicate that by providing suitable grounds for improving quality, strengthening and creating the characteristics of perceived social support and mental health in those recovering from covid19 disease, life expectancy can be expected in They improved