تعدیل بیان Tgf-Β و Tnf-Α به نفع ترمیم زخم توسط عصاره لارو مگس

زمینه و هدف  ایجاد زخم؛ از ساده تا پیشرفته و از حاد تا مزمن، یکی از مشکلاتی است که بشر از دیرباز با آن مواجه بوده است. در نیمه قرن گذشته و با کشف آنتی‌بیوتیک‌ها، توانایی بشر در مدیریت زخم، بسیار بهتر از گذشته شد اما مقاومت آنتی‌بیوتیکی در دهه‌های اخیر به مشکلی جدی برای کنترل زخم به‌ویژه زخم‌های مزمن تبدیل شده و لذا روش‌های درمانی متفاوت مورد نیاز می‌باشند. لارو درمانی، یک روش قدیمی است که نیازمند بررسی و شناخت سلولی مولکولی است و تایید عملکرد آن می‌تواند به تهیه داروهای جدید منجر شود. مواد و روش‌ها در این مطالعه، ابتدا لارو مگس لوسیلیا سریکاتا تهیه و عصاره آن تهیه شد و در مرحله بعد این عصاره بر سلول‌های فیبروبلاستی تاثیر داده شد و بررسی سلولی مولکولی در مورد نحوه تاثیر انجام گردید. یافته‏ها سلول‌ها در تست mtt همان‌طور که طبق مقالات قبلی، قابل پیش‌بینی بود رشد معنی‌داری را نسبت به نمونه کنترل از خود نشان دادند. نتیجه‌گیری نتایج نشان‌دهنده این موضوع می‌باشند که بیان ژن tnf-α در نمونه تیمار 8 برابر نمونه کنترل بود. بیان ژن smad2 در نمونه تیمار 6 برابر نمونه کنترل بود. بیان ژن tgf-β در نمونه تیمار 4 برابر نمونه کنترل بود. با توجه به اثر افزایشی بر رشد فیبروبلاست و تایید مولکولی ژن‌های فوق پیشنهاد می‌شود این عصاره دارای توانایی برای درمان زخم می‌باشد.

Modulation of TGFβ and TNFα expression in wound healing by fly larvae extract

Creating wounds from simple to advanced and from acute to chronic is one of the problems that mankind has faced for a long time. Over the past half century, with the discovery of antibiotics, human ability to manage wounds has improved much more than before, but antibiotic resistance has become a serious problem in recent decades, especially for chronic wounds, and therefore different therapeutic approaches are needed. Larval therapy is an old method that requires molecular cellular research and recognition and confirmation of its function can lead to the development of new drugs. In this study, the larvae of Lucilia sericata were first prepared and extracted, and then the extract was affected on fibroblast cells and molecular cellular studies were performed. The results indicate that TNFα gene expression was 8 times higher in the control sample. The expression of SMAD2 gene was 6 times higher in the control sample than in the control sample. TGFβ gene expression in the treated sample was 4 times that of the control sample. Given the additive effect on fibroblast growth and molecular confirmation of the above genes, it is suggested that this extract has the potential to heal wounds.