تاثیر تمرین هوازی با شدت بالا و متوسط بر سطوح سرمی فاکتور رشد فیبروبلاستی21 و فعالیت آنزیم پاراکسوناز1 در موش‌های صحرایی مبتلا به کبد چرب غیرالکلی

زمینه و هدف کبد چرب غیرالکلی، تجمع چربی در کبد است که خطر بروز بیماری قلبی عروقی، کارسینومای کبدی و دیابت را افزایش می‌دهد و تمرینات بدنی می‌تواند احتمالاً سبب کاهش چربی کبدی گردد. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت بالا و متوسط بر سطوح سرمیfgf21 و آنزیمpon1 در کبد چرب غیرالکلی بود. مواد و روش‌هادر این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر بالغ ویستار (با میانگین وزن 10±210 گرم) به‌طور تصادفی به پنج گروه مساوی 1) کنترل (سالم) 2) کنترل (کبد چرب) 3) سالین 4) تمرین با شدت بالا و 5) تمرین با شدت متوسط تقسیم شدند. دوره تمرین در مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه انجام شد. نمونه‌هایسرمیدر 48 ساعتپسازآخرینجلسهتمرینیودروضعیت 12 ساعتناشتاییجمع‌آوریشد. آنالیزواریانسیک‌طرفهوآزمونتوکیدرسطحp < 0.05مورداستفادهقرارگرفت. یافته‌هاسطوح سرمی fgf21 در گروه تمرین با شدت بالا و شدت متوسط در مقایسه با گروه کنترل (کبد چرب) کاهش معناداری داشت (p≤0.001). همچنین سطوح سرمی pon1 در گروه تمرین با شدت بالا و شدت متوسط در مقایسه با گروه کنترل (کبد چرب) کاهش معناداری داشت (p≤0.01) و تفاوت معناداری بین دو گروه تمرینی مشاهده نشد. نتیجه‌گیریطبق نتایج این مطالعه، تمرین ورزشی با شدت بالا و متوسط با کاهش fgf21 و افزایشpon1 سرمی می‌تواند سبب کاهش خطرات اختلالات کبدی در موش‌های صحرایی مبتلا به کبدچرب غیرالکلی گردد.