سنتز و مشخصه یابی فیزیوشیمیایی نانوحامل‌های هیبرید لیپونیوزومی به عنوان حامل هایی برای داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین هیدروکلراید

زمینه و هدف: نانوحامل‌های لیپیدی با رهایش آهسته و تحویل نیمه هدفمند دارو، می‌توانند برخی از چالش‌های رسانش دارو را به سلول‌های سرطانی کاهش دهند. هدف از این مطالعه، تهیه و ارزیابی فیزیوشیمیایی فرمولاسیون‌های مختلفی از سامانه‌ی لیپونیوزومی حاوی دوکسوروبیسین به منظور دستیابی به فرمولاسیونی هدفمند، جهت مبارزه بهتر با سلولهای سرطانی است.روش کار: نانوحامل‌ها با استفاده از نسبت‌های مولی مختلف از پالمیتویل فسفاتیدیل کولین، کلسترول و سوربیتان مونو استئارات سنتز و از میان 5 فرمولاسیون سنتزی، 3 فرمولاسیون با استناد به بازده درون‌گیری انتخاب شدند. سپس بمنظور انتخاب فرمول نهایی، پروفایل‌های رهایش با استفاده از روش‌های دیالیز و اسپکتروفتومتری تعیین و فرمولاسیون نهایی به منظور بررسی اثر پلی اتیلن گلیکول بر راندمان درون‌گیری و الگوی رهایش در محیط شبه سلول‌های سالم و سرطانی پگیله گردید. شاخصه‌های فیزیوشیمیایی از قبیل اندازه، بار سطحی، شاخص پراکندگی، طیف ir و مورفولوژی شناسایی شدند. یافته ها: فرمولاسیون نهایی پگیله شده‌ی حاوی دوکسوروبیسین دارای اندازه‌ی 102/9 نانومتر، بازده احتباس 3/21 ± 94/17درصد ، پتانسیل زتا 6/67 -میلی ولت و شاخص پراکندگی 0/128 می‌باشد. حداکثر رهایش دارو برای این نانوسامانه در شرایط سلولهای سالم و سرطانی طی 48 ساعت، به ترتیب، 24/43 و 26/81درصد بوده است. بررسی طیف ir و تصاویر میکروسکوپ الکترونی، نشان می‌دهد که دارو و نانوسامانه برهمکنش شیمیایی نداشته و ذرات شکل کروی دارند. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که سامانه‌ی لیپونیوزومی پگیله شده ضمن برخورداری از ویژگی‌های فیزیوشیمیایی مناسب، تغییری در ماهیت شیمیایی دارو ایجاد نکرده و می‌تواند حاملی مناسب و نیمه هدفمند برای دوکسوروبیسین باشد.

Synthesis and physiochemical characterizing of Liponiosomal hybrid nanocarriers as carriers for Doxorubicin HCl anticancer drug

Introduction: Lipid nanocarriers with slow release and semitargeted delivery of the drug can reduce some of the challenges of drug delivery to cancer cells. The aim of this study was to prepare and evaluate physiochemicals of various formulations of the liponiosomal system containing doxorubicin in order to achieve targeted formulation in order to better fight cancer cells.Methods: Nanocarriers were synthesized using different molar ratios of structural elements such as Dipalmitoylphosphatidylcholine, Cholesterol, Sorbitan ester and 3 out of 5 synthesized formulation were chose based on encapsulation efficiency. Then, in order to determine the final formula, release profiles comprised by dialysis and spectroscopy methods. The final formula was PEGylated by using DSPEmPEG(2000) in order to investigate its effects on encapsulation efficiency and release profiles in healthy and cancerous cells simulated environment. Physiochemical characteristics such as size, zeta potential, Polydispersity Index(PDI), IR spectrum, and morphology were identified.Results: The final PEGylated formula encapsulating doxorubicin had 102.9 nm size, 94.17±3.21% encapsulation efficiency, 6.67 mV zeta potential and 0.128 PDI. The maximum release rate of the drug for this nanocarrier in healthy and cancerous within 48 hours was 24.43% and 26.81% respectively. IR and morphological investigations showed no chemical interaction between drug and nanocarrier and the particles are spherical in shape. Conclusion: The result of this research indicates that the PEGylated liponiosomal system, having the appropriate physiochemical properties, has not changed the chemical nature of drug and thus can be a suitable and semitargeted carrier for doxorubicin.