تغییرات بیان ژن abcg8 در سلول‌های pbmn متعاقب هشت هفته تمرین مقاومتی درآب وخشکی درزنان میانسال پس از جراحی بای‌پس عروق کرونری

زمینه و هدف: برنامه بازتوانی قلبی در راستای کاهش خطرات ثانویه و افزایش عملکرد بیماران تحت عمل بای پس قلبی طراحی شده که نهایتا با تاخیر و کاهش میزان مرگ و میر قلبی همراه است. یک بخش کلیدی از این برنامه فعالیت ورزشی است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تغییرات بیان ژن abcg8 سلول‌های pbmn در زنان میانسال پس از بای‌پس عروق کرونری متعاقب هشت هفته تمرین مقاومتی در آب و خشکی است.در این پژوهش 30 زن میانسال بیمار قلبیعروقی به سه گروه کنترل، تمرین مقاومتی در آب و در خشکی تقسیم شدند. برنامه تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته (3 جلسه در هفته) با شدت 60 درصد یک تکرار بیشینه اجرا گردید. گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامه تمرینی شرکت نداشتند. 48ساعت قبل از شروع برنامه تمرینی و 48ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی از آزمودنی‌ها درحالت ناشتا خونگیری شد و جداسازی سلول‌های pbmn جهت اندازه‌گیری‌ بیان ژن abcg8 انجام گردید. برای تعیین تفاوت‌های درون‌گروهی و بین‌گروهی، از آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری و آزمون تی‌همبسته استفاده شد و سطح معنی‌داری 0.05p≤ درنظر گرفته شد. نتایج آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌های تکراری نشان داد، اختلاف بین‌گروهی معنی‌داری در بیان نسبی ژن abcg8 وجود دارد (0.001 p=). همچنین نتایج آزمون تی‌همبسته نشان داد اختلاف درون‌گروهی معنی‌داری در بیان ژن abcg8 در گروه‌ تمرین مقاومتی در آب و تمرین مقاومتی در خشکی وجود دارد(بترتیب؛0.001 = pو 0.001 =p). نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد هر دو نوع مدل تمرینی، سازگاری‌های مطلوب مشابهی را بر روی بیان ژن abcg8 القاء می‌کند و لذا از این طریق ممکن است به طور غیر مستقیم مانع تجمع کلسترول در عروق کرونر شود.