مقایسه تاثیر دو برنامه تمرینی مهارتی –عملیاتی و ترکیبی بر برخی شاخصهای سیستم ایمنی مردان آتش نشان

مقدمه: فعالیت نیروهای آتش نشان در محیط های سخت و فشار آفرین موجب کاهش تضعیف دستگاه ایمنی از طریق افزایش هورمون های استرسی و سایتوکاین های التهابی میشود. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر دو شیوه تمرین مهارتی – عملیاتی و ترکیبی بر شاخص های سیستم ایمنی در مردان آتش نشان بود. مواد و روش ها : 36 آتش نشان مرد (با میانگین سن 3.56±38.3 سال، وزن 5.63±81.10 کیلوگرم و سابقه کاری 4.35±13.66 سال) داوطلب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه مهارتی عملیاتی(12 نفر)، ترکیبی(12 نفر) وکنترل (12 نفر) قرار گرفتند. گروه مهارتی عملیاتی به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) در یک برنامه تمرینی مهارتی عملیاتی شرکت کردند. این برنامه شامل شش مهارت شغلی صعود از برج، حمل وسایل و تجهیزات، حمل مصدوم، حمل و گسترش نردبان، ورود اجباری (ضربان پتک)و حمل و کشیدن لوله آب بود. برنامه تمرین ترکیبی شامل 15دقیقه دویدن هوازی با شدت 60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب و پنج تمرین قدرتی منتخب بالا تنه و پایین تنه درنظرکرفته شد. قبل از شروع دوره تمرینی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین برای تعیین شاخص های il6 , cd40 و کورتیزول از تمام آزمودنی ها در حالت ناشتایی خونگیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از روش آماری tزوجی و آنالیز واریانس در سطح معنی دار ی p<0/05