رابطه بین صمیمیت با همسر و خودکارآمدی عمومی با افسردگی پس از زایمان در نخستین زایمان در شهر یزد سال 1395

زمینه و هدف: افسردگی پس از زایمان از جمله مشکلات روانشناختی مهم مادر در دوران بارداری و پس از آن است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین صمیمیت با همسر و خودکارآمدی عمومی با افسردگی پس از زایمان در نخستین زایمان انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه از نوع مقطعی بود و جامعه آماری آن را کلیه زنانی که تجربه اولین زایمان را در شهر یزد دارند، تشکیل داد. تعداد 200 نفر از آنان با روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه های افسردگی پس از زایمان ادینبرگ (edinburgh postnatal depression scale)، صمیمیت زناشویی واکر و تامپسون (marital intimacy scale) و خودکارآمدی عمومی شرر (general selfefficacy scale) مورد آزمون قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، تی مستقل، تحلیل واریانس و تحلیل رگرسیون چندمتغیری آزمون شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین سن و تحصیلات با افسردگی پس از زایمان رابطه وجود دارد (p<0/05) اما تفاوت معنی داری بین دو گروه شاغل و خانه دار دیده نشد (p>0/05). همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای خودکارآمدی، صمیمیت با همسر و سن، بصورت منفی افسردگی پس از زایمان را در نخستین زایمان پیش‌بینی می‌کنند(p<0/05). یعنی با افزایش خودکارآمدی، صمیمیت با همسر و سن مقدار افسردگی پس از زایمان کاهش می یابد. این متغیرها در مجموع 36 درصد از تغییرات متغیر افسردگی پس از زایمان را تبیین می‌کنند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده افزایش صمیمیت با همسر و خودکارآمدی می تواند در کاهش افسردگی پس از زایمان موثر باشد.