تغییرات مقادیر پلاسمایی و بیان ژن نوروتروفین-3 در بیماران مالتیپل اسکلروزیس متعاقب هشت هفته تمرین در آب و تمرین مقاومتی

زمینه و هدف:نروتروفین3- (nt-3)از بیومارکر‌های مورد مطالعه در بیماری ام.اس، شناخته شده‌است. باتوجه به‌اینکه تمرینات ورزشی به‌عنوان یک شیوه موثر غیردارویی در درمان بیماری ام.اس مطرح گردیده است، هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات مقادیر پلاسمایی و بیان ژنnt-3متعاقب هشت هفته تمرین درآب وتمرین مقاومتی در زنان مبتلا به ام اس بود.موادوروش‌ها:در پژوهش حاضر، 30زن ازبین جامعه آماری زنان مبتلا به مالتیپل‌اسکلروزیس شهر مشهدانتخاب و به‌طور تصادفی به سه گروه کنترل،تمرین مقاومتی و تمرین درآب تقسیم شدند.برنامه تمرین مقاومتی و تمرین درآب به‌مدت هشت هفته انجام شد.آزمودنی‌های گروه کنترل درهیچ تمرینی شرکت نداشتند.پس ازجداسازی پلاسما و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی(pbmn)، اندازه‌گیری‌ مقادیر پلاسمایی و بیان ژن nt3‌ترتیب به‌روش الایزا و ریل‌تایمپی‌سی‌آر انجام شد.برای مقایسه میانگین، مقادیرپلاسمایی وبیان ژن nt3 در سه گروه از روش ancova و مقایسه گروه‌هابه صورت قبل و بعداز مداخله از تی‌همبسته استفاده وسطح معنی‌داری p≤0/05درنظر گرفته شد.یافته‌ها: نتایج افزایش معنی‌داری در مقادیر پلاسمایی nt3 سه گروه‌ نشان داد( p<0.001). .)آزمون تعویبی شهه در مقایسه دوبه دو گروه آب درمانی و مقاومتی نسبت به گروه کنترل معنادار است (به ترتیب، 0/001= p و 0/001 =p ،)ولی تفاوت بین گروه آب درمانی و مقاومتی معنادار نیست (0/329= p .)همچنین ، افزایش معناداری در بیان ژن 3-nt سه گروه به دست آمد (0/001= p .)بر اساس آزمون شفه، تفاوت میانگین بین گروه آب درمانی و مقاومتی نسبت به گروه کنترل(به ترتیب، 0/053=p و p<0.001 )معنادار است. تفاوت معناداری در دو گروه آب درمانی و تمرین مقاومتی وجود نداشت (0/08=p) نتیجه گیری به نظر می رسد هر دو نوع تمرین مقاومتی و تمرین در آب از طریق افزایش سطوح پسمایی و بیان ژن نوروتروفی -3 باعث بهبود مبتلایان به ام.اس. می شود.