بررسی روایی و پایایی مقیاس چندبعدی هشیاری درون‌بدنی در دانشجویان ایرانی

اهداف: مقیاس هشیاری درون‌بدنی ابزاری برای سنجش هشیاری از حس‌های جاری درون بدن است. هدف از مطالعه حاضر سازگارکردن مقیاس اصلی و بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی آن در دانشجویان ایرانی بود. مواد و روش­ها: این مطالعه از نوع توصیفی کاربردی و مقطعی بود. جمعیت آماری این تحقیق را دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه‌های تهران و کاشان در نیمسال نخست 94-1393 تشکیل دادند که در نهایت 425 دانشجو (44.3 درصد مرد و 55.7 درصد زن) به روش نمونه‌گیری در دسترس وارد تحقیق شدند. روایی ابزار با روش تحلیل عوامل اکتشافی، روایی همگرا و واگرا (با استفاده از همبستگی پیرسون) بررسی شد. برای ارزیابی پایایی این مقیاس از آلفای کرونباخ، برای بررسی روابط بین زیرمقیاس‌ها از آزمون همبستگی و برای انجام تحلیل‌های آماری از نرم‌افزار spss نسخه 16 و سطح معناداری 5 درصد استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی نمونه 2.98±21.08 بود. تحلیل عوامل اکتشافی، هشت عامل اصلی (متوجه‌بودن، منحرف‌نشدن توجه، نگران‌نشدن، توجه سالم به بدن، حفظ توجه به بدن، هشیاری هیجانی، خودنظم‌بخشی، گوش‌دادن به بدن و اعتماد) با ارزش ویژه بالاتر از 1 با توضیح 59.94 درصد واریانس را نشان داد. الگوی کلی عوامل با عوامل معرفی‌شده در نسخه اصلی مطابقت داشت و خرده‌مقیاس‌ها از همسانی درونی کافی برخوردار بود (آلفای کرونباخ 0.53 تا 0.83). بیشترین میزان روایی همگرا مربوط به همبستگی زیرمقیاس خودنظم‌بخشی maia و عاطفه مثبت ( r=0.32) و بیشترین میزان روایی واگرا مربوط به همبستگی زیرمقیاس نگران‌نشدن و ترس از آسیب ( r=0.41) بود. نتیجه­گیری: نورون های آینه ای موجود در قشر پیش حرکتی سازوکار عصبی بسیار مهم در الگوی فعالیت مغزی است که باعث اثربخشی تصویرسازی در بهبود مهارت های حرکتی می شود.