بررسی اضطراب مرگ در دانشجویان فوریت پزشکی و تکنسین های اورژانس سبزوار در سال 1392

مقدمه:اضطراب مرگ به عنوان ترس از مردن خود و دیگران تعریف می‌گردد. آگاهی از مرگ غیرقابل گریز بوده و اضطراب همراه آن به رفتارهای گوناگونی منجر می‌شود . در این میان مراقبین بهداشتی درمانی بیش از سایرین در معرض این نوع اضطراب قرار دارند.به ویژه زمانی که مرگ ناگهانی و غیرمنتظره‌ای روی میدهد، اختلال عملکرد واضحی در میان کارکنان بخش اورژانس دیده می‌شود.این پژوهش با هدف بررسی اضطراب مرگ و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان فوریت پزشکی و تکنسین های اورژانس انجام گردید. مواد وروش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی مقطعی و نمونه گیری به روش سرشماری بود، که بر روی 157 نفر تکنسین اورژانس (75 نفر)‌و دانشجویان فوریت پزشکی(82 نفر)شهرستان‌سبزوار انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه‌ی دو قسمتی شامل مشخصات فردی اجتماعی و عوامل موثر بر میزان اضطراب مرگ و پرسشنامه استاندارد اضطراب مرگ تمپلر بود. داده‌ها از طریق نرم افزار آماری spssبااستفاده از آزمون‌های تی تست، همبستگی و رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: یافته‌ها نشان داد بین میانگین نمره اضطراب مرگ دانشجویان فوریت (6/2±41/.24) و تکنسین‌های اورژانس (7/6±27/26) تفاوت آماری معنی‌داری وجود دارد( 0.000=p). همچنین میانگین اضطراب مرگ در دانشجویان با تاهل، وضعیت استخدامی، مدرک تحصیلی، سن و شغل (دانشجو / تکنسین) (0.000=p) رابطه آماری معنی دار داشت و در تکنسین‌های اورژانس میانگین اضطراب مرگ با حیات والدین (0.088>p )، علاقه به رشته و تعداد نوبت‌های کاری و ماموریتها ( 0.123>p )رابطه آماری معنی دار نبود. بحث ونتیجه‌گیری: با توجه به اینکه اضطراب مرگ بر کیفیت عملکرد و سلامت پرسنل علوم پزشکی تاثیر گذار است، لذا توجه به میزان شیوع آن و ارائه راهکارهای تعدیل آن ضروریست. سیستم های حمایتی از کادر اورژانس و فوریت پزشکی باید وارد عمل شده و در حیطه‌ی آموزشی نیز تکنیک‌های مقابله با استرس و اضطراب آموزش داده شود.