ترکیب جنبه‌های مولکولی سرطان پستان با هورمون‌ درمانی

اهداف: سرطان پستان یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در جهان است که فاکتورهای مختلف ژنتیکی و اپی‌ژنتیکی بر آن موثر است. هورمون استروژن یکی از فاکتورهای موثر در بروز این سرطان به‌حساب می‌آید. این فاکتور منجر به ایجاد یک‌سری تغییرات و آغاز و پیشرفت سرطان پستان می‌شود. مواد و روش‌ها در این تحقیق اساس مولکولی سرطان پستان، اثر فاکتورهای رشد، هورمون استروژن و گیرنده‌های استروژنی در وقوع سرطان، استفاده از داروهای آنتی‌استروژنی نظیر تاموکسیفن در درمان سرطان پستان و سازوکار‌های مقاومت در برابر این داروها بررسی شده است. از پایگاه‌های اطلاعاتی ncbi، pubmed، google scholar و ovid medline در جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز استفاده شد. یافته‌ها افزایش هورمون استروژن و گیرنده استروژنی به‌شدت در وقوع سرطان پستان موثر است. تاموکسیفن درمان کمکی استانداردی برای زنان با سرطان پستان از نوع گیرنده مثبت استروژن ( erpositive) است، اما گاهی مقاومت ذاتی یا اکتسابی به اندوکراین درمانی وجود دارد. نتیجه‌گیری داروهای آنتی‌استروژنی نظیر تاموکسیفن نقش مهاری در سرطان‌های پستان وابسته به استروژن دارد و مانع از اتصال استروژن به گیرنده خود در سرطان‌های er+ می‌شود. دانستن اساس مولکولی سرطان پستان برای رسیدن به شیوه درمانی موثر و غلبه به مقاومت مهم است.