پارسین: مدلی مشتمل بر ابزارهای لازم به‌ منظور پیاده‌سازی شبیه‌ساز بیمار در سیستم مدیریت یادگیری

اهداف: تحقیقات نشانگر آن است که رویکرد آموزش الکترونیکی به‌منظور آموزش در حوزه پزشکی با رضایت‌مندی کاربران همراه نبوده است. این رویکرد در دهه گذشته نقش ارزنده‌ای در سیستم‌های آموزشی مرتبط با صنایع مختلف و حوزه‌های علمی گوناگون ایفا کرده و با مقبولیت اساتید و دانشجویان روبه‌رو بوده است. علت اصلی بروز این مشکل در عدم استفاده از سیستم‌های شبیه‌ساز بیمار در سیستم مدیریت یادگیری است. هدف از این پژوهش بررسی اجزای آموزش الکترونیکی، بررسی نقاط قوت و ضعف آموزش مجازی در راستای اجرای شبیه‌سازی بیمار و ارائه مدلی متشکل از اجزای مورد نیاز، برای پیاده‌سازی سیستم شبیه‌ساز بیمار است. مواد و روش‌ها:  پس از جستجو به‌منظور حصول اجزای مرتبط با مدل‌های آموزش الکترونیکی و انواع سیستم‌های شبیه‌ساز بیمار در کتاب یا مقالات معتبر، مراحل تحلیل و طبقه‌بندی به شیوه علمی انجام گرفت. در نهایت، مدل پارسین برای پیاده‌سازی شبیه‌ساز بیمار بر اساس نقاط ضعف سایر مدل‌های موجود معرفی شد. یافته‌ها: مدل پارسین ابزارها و تکنیک‌های قدرت‌مندی را در سه گروه نرم‌افزار، روش‌ها و تکنیک‌ها و تجهیزات پزشکی، به‌منظور پیاده‌سازی سیستم شبیه‌ساز بیمار در محیط آموزش مجازی ارائه می‌کند. قابل‌ذکر است که زمینه دستیابی به ابزارهای هر دسته را متخصصان انفورماتیک پزشکی به‌منظور تجهیز محیط آموزش مجازی در اختیار دارند. نتیجه‌گیری: مهم‌ترین علت عدم‌موفقیت مدل‌های قبلی آموزش الکترونیکی در اجرای سیستم‌های شبیه‌ساز بیمار، عدم اشاره دقیق به ابزارهای پیاده‌سازی است که امکان دستیابی به نتایج مورد نیاز را فراهم می‌آورد. پیش‌بینی می‌شود با این ابزارهای واقعی و قابل‌حصول در مدل پارسین بتوان هر کدام از انواع شبیه‌ساز بیمار را پیاده‌سازی کرد.