ارتباط بین مدت ابتلا به دیابت و اختلال تعادل در افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی

مقدمه: از جمله اختلالات تاثیر گذار بر کیفیت زندگی و فعالیت های روزمره در افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی، کاهش توانایی کنترل تعادل است که می تواند منجر به پیامدهای ناگواری همچون زمین خوردن و ایجاد زخم های پا شود. بنابراین پیش بینی هر چه زودتر اختلالات تعادل در این بیماران از اهمیت خاصی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین مدت زمان ابتلا به دیابت و بروز اختلالات تعادلی در افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی تحلیلی که بر روی 30 بیمار مبتلا به نوروپاتی دیابتی انجام شد، از پرسش نامه های اطلاعات فردی برای ثبت اطلاعات زمینه ای، پرسش نامه مختصر بررسی وضعیت مغز mini mental state examination برای مشخص کردن نمره ی عملکرد شناختی و نیز مقیاس سنجش تعادل بِرگ، برای ارزیابی تعادل عملکردی استفاده شد. برای تحلیل آماری از آزمون رگرسیون تک متغیره استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق حاکی از آن بودند که بین مدت ابتلا به دیابت و اختلالات تعادل در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی ارتباط معنی دار معکوسی وجود دارد (01/0>p و بتای استاندارد= 509/0-). این رابطه با کنترل کردن عواملی چون قد، وزن ، نمایه ی توده ی بدنی و نمره ی عملکرد شناختی، به طور معنی داری قوی تر می شد (به ترتیب: بتای استاندارد= 565/0، 527/0، 550/0 و 548/0). هم چنین مدت ابتلا به دیابت، توجیه کننده ی 25 تا 45 درصد اختلالات کنترل تعادل در مبتلایان به نوروپاتی دیابتی بود. نتیجه گیری: مدت ابتلا به دیابت، عامل پیش بینی کننده ی اختلالات تعادل در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی محسوب می شود که می تواند به سادگی اختلالات احنمالی تعادل در این بیماران را پیش بینی کند.