اثر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده برسطوح لیپوکالین-2 و نیمرخ لیپیدی در مردان غیرفعال

لیپوکالین2 به عنوان آدیپوکاین از بافت چربی ترشح می شود و ارتباط مستقیمی با التهاب سیستمیک و مقاومت به انسولین در موش و انسان دارد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی فزاینده بر سطوح پلاسمایی لیپوکالین2، لیپوپروتئین غیرپرچگال، هموستاز لیپیدی و گلیسمی در مردان دارای اضافه وزن و چاق بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 20 آزمودنی مرد دارای اضافه وزن و چاق (29/1±75/22 سال، 28/7±18/90 کیلوگرم، 58/2±7/28 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت آزمودنی های در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه های شاهد (10 نفر) و تمرین (10 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرین مقاومتی به صورت هشت هفته/ چهار روز/ شصت دقیقه در هر جلسه بود. نمونه های خونی پیش و پس از تمرین جهت ارزیابی متغیرها گرفته شدند. . سنجش لیپوکالین2 به وسیله روش الایزا انجام شد. از آزمون آماری تی و ضریب هم بستگی پیرسون جهت تحلیل داده استفاده شد. یافته ها: پس از هشت هفته تمرین مقاومتی مقادیر لیپوپروتئین غیرپرچگال، تری گلسیرید (017/0=p)، کلسترول تام (032/0=p) و فشار خون سیستولی (002/0=p) کاهش معنی دار نشان داد، اما تغییرات لیپوکالین2 (59/0=p) و قند خون (53/0=p) معنی دار نبود. هم چنین بین تغییرات پس از تمرین نسبت به پیش از تمرین لیپوکالین2 با شاخص مقاومت انسولینی هم بستگی مثبت معنی دار و با اندازه نسبت دور کمر به لگن همبستگی منفی و معنی دار وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه ضمن صحه گذاردن بر ارتباط بین لیپوکالین2 با مقاومت انسولینی و چاقی مرکزی (اندازه نسبت دور کمر به لگن)، عدم تاثیر معنی دار تمرین بر لیپوکالین2 را نشان داد، هر چند که این تمرینات باعث کاهش معنی دار برخی شاخص های چربی خون شد.