مقایسه تمرین‌های دایره‌ای مبتنی بر فنون کشتی با تمرین‌های سنتی کشتی از لحاظ اثرگذاری بر متابولیسم پورین‌ها

مقدمه: متابولیسم پورین ها، شامل ساخت و تجزیه ی پورین نوکلئوتیدها است. تحقیقات نشان می دهند که شدت فعالیت ورزشی از موارد اثرگذار بر ارگان ها و منابع انرژی بدن محسوب می شود و می تواند بر منابع بازسازی آدنوزین تری فسفات (atp) تاثیر داشته باشد. هدف این پژوهش، مقایسه ی دو شیوه ی متفاوت تمرین کشتی از لحاظ تاثیر متابولیکی و اثرگذاری بر شاخص های چرخه پورین نوکلئوتید بود. مواد و روش ها: 21 داوطلب بر اساس وزن بدن، به دو گروه تمرین های دایره ای مبتنی بر فنون کشتی (10 نفر) و گروه تمرین های سنتی کشتی (11 نفر) تقسیم شدند. پس از اجرای آزمون های عملکردی، نمونه گیری خونی پیش و پس از تمرین ها انجام شد. داوطلبین به مدت چهار هفته، شش تکنیک کشتی را به صورت دایره ای و تمرین های سنتی کشتی انجام دادند. یافته ها: نتایج نشان داد پس از چهار هفته تمرین های دایره ای مبتنی بر فنون کشتی، تفاوت معنی داری در مقادیر هیپوگزانتین گوانین فسفوریبوزیل ترانسفراز (44/0=p)، هیپوگزانتین (54/0=p) و اسیداوریک پلاسما (51/0=p) بین دو گروه وجود نداشت. اما در مقایسه ی درون گروهی مشخص شد که تمرین های دایره ای مبتنی برفنون کشتی و تمرین های سنتی کشتی باعث کاهش معنی دار مقادیر هیپوگزانتین در گروه تمرین دایره ای مبتنی بر فنون کشتی (03/0=p) و گروه تمرین سنتی کشتی (008/0=p) شد. هم چنین مقایسه ی درون گروهی، افزایش معنی داری را در توان هوازی و میانگین توان بی هوازی نشان داد. نتیجه گیری: مقایسه ی دو شیوه تمرین کشتی نشان داد که این دو تفاوتی با هم ندارند و به یک میزان شاخص های چرخه پورین نوکلئوتید را تحت تاثیر قرار می دهند. نتایج این پژوهش و پژوهش های گذشته مشخص می کند که تمرین های سرعتی و تمرین های بی هوازی، به طور موثری متابولیسم پورین ها را تغییر داده و تولید متابولیت های ناشی از آن را تحت تاثیر قرار خواهند داد.