بررسی مقایسه‌ا‌ی تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی و همتا بر هموگلوبین گلیکوزیله‌ی بیماران مبتلا به دیابت

مقدمه: آموزش خودمراقبتی اساس و شالوده ی درمان دیابت است. روش های مختلف آموزشی اثرات یکسانی ندارند، لذا این مطالعه با هدف مقایسه ی تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی و همتا بر هموگلوبین گلیکوزیله ی بیماران دیابتی انجام شد. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، 120 بیمار از بین بیماران تحت پوشش کلینیک دیابت شهر بندرعباس انتخاب شدند و با روش تصادفی طبقه بندی به سه گروه مراقب سلامتی، همتا و شاهد تخصیص یافتند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه ی اطلاعات دموگرافیک و برگه ی ثبت هموگلوبین گلیکوزیله بود. جمع آوری اطلاعات در بدو ورود به مطالعه و 12 هفته بعد صورت گرفت. در گروه مراقب سلامتی، علاوه بر آموزش های روتین، آموزش های سلامتی و خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی (پرستار)، در گروه همتا توسط فرد همتا ارائه شد و گروه شاهد فقط آموزش های معمول مرکز را دریافت کردند. یافته ها: میانگین هموگلوبین گلیکوزیله در سه گروه، پیش از مداخله تفاوت معنی داری نداشت (29/0=p). پس از مداخله، نتایج آزمون anova نشان داد که میزان hba1c به طور معنی داری در گروه مراقب سلامتی نسبت به دو گروه دیگر کاهش یافته بود (04/0=p). نتیجه گیری: از این مشاهده نتیجه گیری می شود که آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی شیوه موثری برای کمک به کنترل دیابت در بیماران بوده و ترویج آن می تواند در کاهش عوارض بیماران دیابتی ثمربخش باشد.