مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینهای مقاومتی با الگوهای متفاوت حرکتی بر سطوح سرمی آدیپونکتین، لپتین، تستوسترون و کورتیزول مردان بی‌تحرک

مقدمه: بافت چربی هورمون های مختلفی از جمله آدیپونکتین ترشح می کند که عملکردهای بیولوژیک متنوعی را تنظیم می کند، لذا هدف از مطالعه حاضرتعیین اثر هشت هفته تمرین‌های مقاومتی با الگوهای متفاوت بر سطوح سرمی لپتین، آدیپونکتین، تستوسترون و کورتیزول مردان بیتحرک بود. مواد و روشها: 40 مرد تمرین نکرده با میانگین سن 66/2±80/23 سال و وزن 96/4±43/67 کیلوگرم به صورت تصادفی در یکی از چهار گروه تمرین بالاتنه، پایین تنه و ترکیبی (شامل: سه جلسه تمرین مقاومتی درهفته به مدت 8 هفته، 5 ست تمرینی با60 تا 85 درصد یک تکرار بیشینه) و کنترل (هر گروه 10 نفر) قرارگرفتند، نمونه های خونی در شرایط مشابه درسه مرحله پیش آزمون، هفته چهارم و روز پس از پایان هفته هشتم اندازه گیری و در سطح 05/0p < مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: درگروه بالاتنه: پس از هشت هفته درصد چربی (39/7 درصد) و لپتین (02/64 درصد) کاهش و آدیپونکتین (42/90 درصد)، تستوسترون (19/24 درصد) افزایش معنی‌دار نسبت به پیش آزمون داشت (002/0p < ). پایین تنه: درصد چربی (39/7 درصد) و لپتین کاهش (00/0p < ) (95/56 درصد)، آدیپونکتین (012/0p < ) (82/87 درصد) و تستوسترون افزایش (001/0p < ) (54/23 درصد) معنی‌دار نسبت به پیش آزمون داشت. ترکیبی: شاخص توده بدنی (88/1 درصد)، توده عضلانی (24/2 درصد) و آدیپونکتین (56/91 درصد) افزایش معنی‌داری (001/0p < )، لپتین (001/0p < ) (3/59 درصد) پس از هشت هفته تمرین و کورتیزول (01/0p < ) (17/19 درصد) پس از چهار هفته تمرین ترکیبی کاهش معنی‌داری نسبت به پیش آزمون داشت. نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر انواع تمرینات مقاومتی موجب افزایش آدیپونکتین و کاهش لپتین گردید. هم‌چنین افزایش سطح سرمی تستوسترون و کاهش درصد چربی در گروه تمرین با اندام‌های فوقانی و تحتانی مشاهده گردید. طبق نتایج به دست آمده به نظر می‌رسد اجرای تمرینات مقاومتی در افرادی که سابقه‌ی بی‌تحرکی دارند نیز با تغییر در سطوح هورمونی همراه است و می‌تواند در پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی در این افراد موثر باشد.