تاثیر مداخلات مبتنی بر اصلاح شیوهی زندگی بر یافته های بالینی، متابولیکی و هورمونی مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک: یک مرور نظام‌مند

مقدمه: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (pcos) اغلب با اختلالات بالینی، متابولیکی و هورمونی همراه است. وجود یک ارتباط قدرتمند بین چاقی، هیپرآندروژنیسم، اختلال تحمل گلوکز و اختلالات باروری بر اهمیت توجه به شیوه‌ی زندگی در بیماران مبتلا به این سندرم تاکید می نماید. مواد و روش ها: پایگاه-های اطلاعاتی pubmed، science direct، scopus، cochrane وsid (2003 تا 2014) برای یافتن مقالاتی در زمینه تاثیر مداخلات مبتنی بر اصلاح شیوه زندگی بر یافته های بالینی، متابولیکی و هورمونی مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: تغذیه‌ی مناسب و کاهش وزن بدن می تواند موجب بهبود یافته های بیماری در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک گردد. تاکنون ترکیب رژیم غذایی مطلوبی در این بیماری پیشنهاد نشده است و مطالعات بر محدودیت انرژی به جای ترکیب رژیم غذایی تاکید کرده اند. برخی از محققان رژیم های دارای بار گلیسمی پایین را در کاهش مقاومت به انسولین و سایر علایم بیماری موثر دانسته اند، ولیکن مدارک کافی در تایید اثر بخشی رژیم-هایی با محتوای پروتیین بالا وجود ندارد. فعالیت جسمانی منظم نیز موجب بهبود مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا می گردد. نتیجه گیری: تعدیل شیوه‌ی زندگی، به عنوان اولین اقدام درمانی در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک می تواند موجب بهبود یافته های بالینی، هورمونی و متابولیکی شود. اگرچه محدودیت دریافت کالری و کاهش وزن به طور مستقیم پیامدهای بیماری را بهبود می‌بخشد، ولیکن تاثیر مصرف ترکیب رژیم غذایی به خوبی شناخته نشده است.