تاثیر دوازده هفته فعالیت ورزشی هوازی بر سطح پلاسمایی آپلین-12 و فشارخون در زنان میانسال مبتلا به پرفشاری خون

مقدمه: از بافت چربی، آدیپوکین های بسیاری ترشح می شوند که از جمله می توان به کمرین، ویسفاتین و آپلین اشاره کرد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی دوازده هفته فعالیت ورزشی هوازی بر سطح سرمی آپلین و فشارخون در زنان میان‌سال مبتلا به پرفشاری خون بود. مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضر، 30 زن میان‌سال مبتلا به پرفشاری خون انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و گروه آزمایش تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل ورزش‌های هوازی از نوع فزاینده بود که طی سه جلسه در هفته و به مدت دوازده هفته اجرا می گردید. نمونه های خونی و اندازه گیری فشارخون آزمودنی ها در پیش از ورزش و 24 ساعت پس از آخرین جلسه جمع‌آوری شد. ارزیابی داده ها با استفاده از آزمون تی تست وابسته و مستقل، برای مقایسه درون گروهی و بین گروهی داده ها در سطح معنی داری 05/0 p?انجام شد. یافته ها: پس از دوازده هفته مشخص گردید در گروه آزمایش، کاهش معنی داری در سطوح آپلین (03/0=p) و فشارخون سیستولی (001/0=p) رخ می دهد، اما در فشارخون دیاستولی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. (12/0=p) در گروه شاهد، تغییرات معنی داری در سطوح آپلین (50/0=p) فشار خون سیستولی (20/0=p) و فشار خون دیاستولی (40/0=p) رخ نداد. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل نشان داد دوازده هفته فعالیت ورزشی هوازی، می‌تواند یک روند کاهشی در سطح پلاسمایی هورمون آپلین و فشارخون سیستولی ایجاد کند. هم‌چنین مشخص گردید که با افت فشار خون در بیماران پرفشاری خون، نیاز به افزایش انقباضات قلبی کمتر می شود و به همین دلیل سطح آپلین (یک عامل انقباض-پذیری قلب) افت پیدا می کند.