مقایسه‌ی تکانشگری و دشواری های تنظیم هیجان در زنان دارای اضافه وزن مبتلا و غیرمبتلا به پرخوری افراطی

مقدمه: اختلال پرخوری افراطی binge eating disorder (bed) یکی از رایج‌ترین اختلال های روانی در افراد چاق و دارای اضافه‌وزن است. بااین‌حال، به نظر می ر سد افراد مبتلا به این اختلال از لحاظ ویژگی های روان شناختی متفاوت از افراد فاقد این اختلال باشند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه‌ی تکانشگری و دشواری های تنظیم هیجان در زنان دارای اضافه‌وزن مبتلا و غیر مبتلا به اختلال پرخوری افراطی بود. مواد و روش ها: این مطالعه، مطالعه‌ای توصیفی از نوع مورد ـ شاهدی بود. شرکت کنندگان به صورت داوطلبانه از میان خانم‌های چاق و دارای اضافه وزن مراجعه کننده به خانه های سلامت، باشگاه های ورزشی و مراکز کاهش وزن شهر تهران انتخاب شدند.52 زن با اختلال پرخوری افراطی (bed) بر اساس ملاک های راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی (dsm) شناسایی شدند و با 52 زن بدون پرخوری افراطی از لحاظ نمایه‌ی توده‌ی بدنی و سن مورد همتاسازی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تشخیصی اختلال های خوردن (edds)، مقیاس تکانشگری بارت (bis-11) و مقیاس دشواری های تنظیم هیجان (ders) بود. داده های به ‌دست ‌آمده با تحلیل چندمتغیری واریانس (manova) تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان دادند که زنان مبتلا به اختلال پرخوری افراطی، در مقایسه با زنان غیرمبتلا، تکانشگری (05/0 > p) و دشواری های تنظیم هیجان (01/0 > p) بیشتری داشتند. به ‌ویژه، خانم‌های مبتلا به پرخوری افراطی نمرات بالاتری در تکانشگری توجهی (01/0 > p) و تکانشگری حرکتی (05/0 > p) داشتند. در عین‌ حال، از لحاظ دشواری های تنظیم هیجان، زنان مبتلا به پرخوری افراطی نمرات بالاتری در عدم پذیرش هیجان های منفی (01/0 > p)، دشواری های دست زدن به رفتار هدفمند (01/0 > p)، دشواری های کنترل تکانه (01/0 > p) و دستیابی محدود به راهبردهای اثربخش تنظیم هیجان (01/0 > p) داشتند. نتیجه گیری: این یافته ها تاکید می کنند که تکانشگری و دشواری های تنظیم هیجان نقش مهمی در اختلال پرخوری افراطی ایفا می کنند، و تمرکز بر این عوامل می تواند در درمان این اختلال سودمند باشد.