بروز اختلالات عملکردی تیرویید در بیماران دیابتی نوع 2: دوازده سال پی‌گیری در مطالعه قند و لیپید تهران

مقدمه: عدم تشخیص و درمان به موقع اختلالات عملکردی تیروییدی در بیماران دیابتی نوع 2، باعث ناکارآمدی در کنترل شرایط متابولیک بیماران می‌شود. نبود مطالعات کافی راجع به بروز اختلالات عملکردی تیرویید در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، باعث شده است که در مورد نیاز به غربالگری در این بیماران هنوز هیچ‌گونه اتفاق نظری وجود نداشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین بروز اختلالات عملکردی تیرویید در بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه افراد 30 سال و بالاتر شرکت‌کننده در مطالعه کوهورت آینده‌نگر قند و لیپید تهران که دارای آزمایش‌های تیروییدی بودند، در دو گروه 428 نفر دیابتی و 2847 نفر گروه کنترل غیردیابتی به مدت دوازده سال پی‌گیری شدند و میزان بروز اختلالات عملکردی تیرویید در این دو گروه تعیین ومقایسه شد و خطر نسبی دیابت نوع 2 در بروز اختلالات عملکردی تیروییدی محاسبه گردید. یافته‌ها: بیماران دیابتی نوع 2 نسبت به افراد غیر دیابتی در معرض بروز بیشتر اختلالات عملکردی تیرویید نمی‌باشند. میزان بروز اختلالات عملکردی تیرویید در دو گروه دیابتی و غیر دیابتی به ترتیب برابر 56/12 و50/16 در هر 1000 شخص/ سال بود و خطر نسبی دیابت نوع 2 در بروز اختلالات عملکردی تیرویید برابر 74/0 بود (فاصله اطمینان 95%, 026/1-534/0, 071/0 p=). نتیجه‌گیری: میزان بروز اختلالات عملکردی تیرویید بیماران دیابتی نوع 2 بیشتر ازافراد غیر دیابتی نیست. بر اساس یافته‌های این مطالعه انجام غربالگری به طور معمول برای برای تشخیص اختلالات عملکردی تیرویید در بیماران دیابتی نوع 2 توصیه نمی‌شود.