بررسی ارتباط میان وزن هنگام تولد با حجم تودهی چربی دوره بزرگسالی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (pcos) شایع‌ترین اندوکرینوپاتی زنان در دوره‌ی باروری محسوب می‌شود. ارتباط میان فاکتورهای تاثیرگذار ابتدای زندگی از جمله حجم توده‌ی چربی جنین و وزن هنگام تولد با پیامدهایی مانند چاقی، حجم توده چربی (bfm) و حجم توده‌ی بدون چربی (blm) هنوز به درستی شناخته نشده است. در پژوهش حاضر ارتباط میان وزن هنگام تولد و ترکیب اجزا بدن در زنان مبتلا به pcos بررسی گردید و با زنان غیرمبتلا به pcos مقایسه شد. مواد و روش‌ها: نمونه‌ها شامل70 زن سنین باروری با تشخیص pcos، مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولیدمثل بودند. گروه شاهد شامل همین تعداد زن فاقد پرمویی و یا اختلالات تخمک‌گذاری و یا شواهد تخمدان پلی‌کیستیک در سونوگرافی بودند. وزن هنگام تولد ثبت و ترکیب اجزا بدن توسط دستگاه اندازه‌گیری‌‌کننده ترکیب اجزا بدن ارزیابی شد. یافته‌ها: میانگین سنی گروه مورد نسبت به شاهد کمتر گزارش شد (9/4±7/29 در مقابل 9/5±8/30 سال). نمایه‌ی توده‌ی بدن در دو گروه مشابه بود (4/2±6/24 در مقابل 5/4±8/24 کیلوگرم بر متر مربع). یافته‌ی اصلی پژوهش حاضر نشان داد bfm و blm در زنان مبتلا به pcos که وزن هنگام تولد کمتر از 2500 گرم داشته‌اند، از غیرمبتلایان به pcos بالاتر است (به ترتیب 7/4±16 در مقابل 1/4±2/12، 06/0=p و 8/5±4/46 در مقابل 8/5±1/41، 07/0=p). نتیجه‌گیری: تاثیر توده‌ی چربی دوران جنینی و وزن هنگام تولد بر ایجاد چاقی دوره بزرگسالی، bfm و blm در افراد مبتلا به pcos با افراد غیرمبتلا به pcos متفاوت می‌باشد.