مقایسه‌ی شاخص های کنترل قند خون مبتلایان به دیابت نوع 2 در دو گروه الکسیتایمیا و غیر الکسیتایمیا

مقدمه: دیابت، بیماری مزمن چندعاملی است که درمان قطعی ندارد و نیازمند انجام رفتارهای خودمراقبتی مداوم است. یکی از موانع مهم پیگیری رفتارهای خودمراقبتی در کنترل دیابت، اختلال های هیجانی از جمله الکسیتایمیا است. هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه شاخص های کنترل قند خون مبتلایان به دیابت نوع دو در دو گروه الکسیتایمیا و غیر الکسیتایمیا بود. مواد و روش ها: مطالعه‌ی حاضر از نوع مقطعی بود. نمونه‌ی پژوهش شامل 80 نفر (47 زن و 33 مرد؛ سنین 40 تا 60 سال) از مبتلایان به دیابت نوع دو مراجعه کننده به بیمارستان لبافی نژاد در سال 1391 بود. ابزار جمع‌آوری داده‌های شامل پرسش‌نامه ی داده‌های آمارنگاری، تن‌سنجی و بالینی، پرسش‌نامه ی مقیاس کوتاه فعالیت-های خود مراقبتی دیابت و پرسش‌نامه ی الکسیتایمیا بود. به منظور بررسی میزان هموگلوبین گلیکوزیله از آزمودنی‌ها آزمایش خون گرفته شد. یافته ها: یافته‌های آزمون همبستگی پیرسون نشان داد الکسیتایمیا با رفتارهای خودمراقبتی (49/0-) رابطه‌ی منفی و معنی‌دار و با هموگلوبین گلیکوزیله (44/0) رابطه‌ی مثبت و معنی‌داری دارد. یافته‌های به دست آمده از آزمون تی نشان داد رفتارهای خودمراقبتی در گروه الکسیتایمیک نسبت به گروه غیرالکسیتایمیک به طور معنی‌داری کمتر و هموگلوبین گلیکوزیله در آن‌ها بیشتر بود. نتیجه گیری: ابتلا به الکسیتایمیا در مبتلایان به دیابت نوع 2 سبب کوتاهی در انجام رفتارهای خودمراقبتی در آنان می گردد و به تبع آن سطح هموگلوبین گلیکوزیله در این افراد بیشتر از گروه غیر الکسیتایمیا است. یافته‌های پژوهش حاضر می تواند مقدمه ای بر انجام مطالعات در زمینه ی مشکلات هیجانی مبتلایان به دیابت نوع دو باشد تا از راه بتوان به راهکارهای موثرتر درمانی در کنترل دیابت دست یافت.