اثر مکمل یاری با آرژینین و اورنیتین بر شاخص های رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان، Oncorhynchus Mykiss

مقدمه: ماهیان از مهم ترین مدل های آزمایشگاهی هستند که مطالعه‌ی فیزیولوژی تغذیه، رشد و هورمون ها در آن‌ها می تواند به درک بسیاری از ساز و کارهای حیاتی در سایر مهره داران کمک کند. در این بررسی، تاثیر افزودن مکمل های اسید آمینه ای در غذا بر شاخص های رشد و سطوحِ فاکتور رشد شبه انسولینی 1 (igf-i) در خون ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) مورد مطالعه قرار گرفته است .مواد و روش ها: ماهیان با میانگین وزن اولیه 4±45 گرم، به مدت 8 هفته با یکی از تیمارهای غذایی زیر تغذیه شدند: تیمار یک، غذای کنسانتره تجاری و 2% ال ـ آرژینین ؛ تیمار دو، غذای کنسانتره و 2% ال ـ اورنیتین؛ تیمار سه، غذای کنسانتره و ترکیب 2% ال ـ آرژینین + 1% ال ـ اورنیتین؛ تیمار چهار، غذای کنسانتره و ترکیب 3% ال ـ آرژینین + 1% ال ـ اورنیتین و تیمار پنج، غذای کنسانتره بدون افزودن اسید آمینه (تیمار شاهد). یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، ماهیان تیمار سه دارای بیشترین افزایش وزن (84/5±94/268%) و ضریب رشد ویژه (05/0±33/2% در روز) بودند. در حالی‌که، بیشترین میزان شاخص کبدی (hsi) (04/0±49/1%) مربوط به تیمار چهار بود. این مقادیر به طور معنی‌داری بالاتر از مقادیر همین شاخص ها در تیمار شاهد بودند (05/0 > p). در مجموع، افزودن اسیدهای آمینه به غذا سبب افزایش سطح هورمون igf-i در خون، در سراسر دوره‌ی آزمایش شد. در انتهای هفته‌ی هشتم بیشترین (1180 پیکوگرم در میلی لیتر) و کمترین (35/980 پیکوگرم در میلی لیتر) مقادیرigf-i به ترتیب مربوط به تیمارهای سه و شاهد بودند. نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان‌دهنده‌ی تاثیر مثبت استفاده از مکمل های اسید آمینه ای، به خصوص افزودن توام دو اسید آمینه ال ـ آرژینین و ال ـ اورنیتین در غذا بر تحریک فرایند رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان بودند.