بررسی تاثیر نقش حمایت اجتماعی همسر بر کنترل عوامل خطرساز سندرم متابولیک

مقدمه: سندرم متابولیک که مجموعه‌ای از چاقی، اختلال تحمل گلوکز، فشار خون بالا، کاهش کلسترول با چگالی بالا و افزایش تری‌گلیسرید سرم است، در حال حاضر یکی از شایع‌ترین اختلالات متابولیک در سراسر دنیا می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر نقش حمایت اجتماعی همسر بر کنترل عوامل خطرساز سندرم متابولیک در زنان مبتلا صورت گرفت. مواد و روش‌ها: در مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی حاضر 182 زن مبتلا به سندرم متابولیک به صورت تصادفی سیستماتیک در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسش‌نامه‌ی روا و پایای حمایت اجتماعی درک شده از سوی همسر و پرسش‌نامه‌ی 24 ساعته یادآمد خوراک، و نیز برگه‌ی ثبت داده‌ها مربوط به دورکمر، فشارخون، تری‌گلیسرید، کلسترول ـ hdl و قند خون ناشتا بود. بعد از گردآوری داده‌ها، مداخله‌ی آموزشی برای گروه آزمون به کار گرفته شد و یافته‌های پس آزمون 3 ماه بعد جمع‌آوری گردید. یافته‌ها: میانگین نمره‌ی حمایت اجتماعی در گروه آزمون به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود. هم‌چنین بعد از مداخله، کاهش معنی‌داری در دریافت درشت مغذی‌ها به ویژه چربی و کربوهیدرات در مقایسه با گروه کنترل دیده شد. هم‌چنین، در گروه آزمون بعد از مداخله میانگین دور کمر 2/4 سانتی‌متر، تری‌گلیسرید 15/54 میلی‌گرم در صد میلی‌لیتر، قند خون ناشتا 61/13 میلی‌گرم در صد میلی‌لیتر، فشارخون سیستولی 42/7 میلی‌متر جیوه و فشار خون دیاستولی 55/9 میلی‌متر جیوه کاهش، و میانگین کلسترول ـ hdl 87/5 میلی‌گرم در صد میلی‌لیتر افزایش داشت که این تغییرات به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود. نتیجه‌گیری: ارتقا سطح حمایت اجتماعی درک شده از سوی همسر می‌تواند منجر به رعایت رژیم غذایی سالم و به دنبال آن کنترل عوامل خطرساز سندرم متابولیک باشد.