بررسی شیوع انواع فنوتیپ‌های سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در زنان ساکن منطقه‌ی جنوب غربی ایران: مطالعه‌ی مبتنی بر جمعیت

مقدمه: داده‌های بسیار کمی در مورد شیوع سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در سطح جامعه وجود دارد؛ ناهمگونی معیارهای تشخیصی و فقدان توافق بین‌المللی برای هر یک از معیارهای تشخیصی در پژوهش‌های مبتنی بر جمعیت، مقایسه‌‌ی داده‌های موجود را دشوار نموده است. هدف پژوهش حاضر ارزیابی شیوع فنوتیپ‌های مختلف سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در یک مطالعه‌ی مبتنی بر جمعیت وسیع در جنوب غربی ایران بود. مواد و روش‌ها: با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای احتمالی چندمرحله‌ای چند طبقه‌ای، 646 زن واقع در سن باروری وارد این مطالعه شدند. شیوع فنوتیپ‌های مختلف سندرم تخمدان پلی‌کیستیک تشخیص داده شده بر اساس معیار روتردام با استفاده از ارزیابی شاخص‌های سونوگرافی، پروفایل هورمونی و شرح‌حال بالینی اندازه‌گیری گردید. یافته‌ها: شیوع تخمینی سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در مطالعه‌ی حاضر بر اساس معیار روتردام %1/14 (85=تعداد) بود، و زنانی که هیچ‌یک از علایم سندرم تخمدان پلی‌کیستیک را نداشته و به طور کامل سالم بودند %3/46 (279=تعداد) از نمونه‌ها را تشکیل می‌دادند. از میان مبتلایان 11 زن هر سه معیار (a)، 19 زن اختلالات قاعدگی و هیپرآندروژنیسم بالینی/آزمایشگاهی(b)، 42 زن هیپرآندروژنیسم بالینی/آزمایشگاهی و تخمدان‌های حاوی کیست‌های متعدد در سونوگرافی (c)، و 13 زن اختلالات قاعدگی و تخمدان‌های حاوی کیست‌های متعدد در سونوگرافی (d) داشتند. نتیجه‌گیری: با توجه به این‌که در پژوهش حاضر شایع‌ترین علامت‌ها در زنان مبتلا به سندرم تخمدان‌پلی‌کیستیک به ترتیب هیپرآندروژنیسم، تخمدان‌های حاوی کیست‌های متعدد در سونوگرافی و اختلالات قاعدگی بود، بررسی روی اولویت انجام ارزیابی‌های پاراکلینیکی با استانداردهای جهانی در تشخیص بیماری در ایران مورد نیاز می‌باشد.