تاثیر دوازده هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی لپتین، واسپین و برخی شاخص‌های استرس اکسیداتیو در زنان میانسال چاق

مقدمه: پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیر 12 هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی لپتین، واسپین، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام و مالون دی آلدهید زنان میانسال انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در مطالعه‌ی نیمه تجربی حاضر، 30 نفر زن میانسال بی‌تحرک (میانگیـن سن: 02/3±30/48، نمـایـه‌ی تـوده‌ی بـدن: 23/3±89/30 کیلوگرم بر مترمربع و چربی بـدن: 71/2±88/32%) انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (15=تعداد) و کنترل (15=تعداد) قرار گرفتند. گروه تجربی، دوازده هفته تمرین هوازی (3 جلسه در هفته با شدت 65 تا 75% بیشینه ضربان قلب ذخیره) را انجام دادند. نمونه‌گیری خون 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی زوجی تجزیه و تحلیل شد (05/0 > p). یافته‌ها: نتایج، کاهش معنی‌داری در سطح سرمی لپتین و مالون دی آلدهید (مقادیر p به ترتیب 009/0 و 01/0) و افزایش معنی‌داری در ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی (01/0=p) در گروه تجربی را نشان داد؛ هم‌چنین درصد چربی در گروه تجربی به طور معنی‌داری کاهش یافت (0001/0)، بین سطح سرمی واسپین در بین دو گروه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (93/0=p). نتیجه‌گیری: انجام تمرین‌های هوازی منظم به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن زنان چاق منجر می‌گردد. با توجه به این که تولید لپتین در بافت چربی صورت می‌گیرد، به دنبال کاهش درصد چربی، سطح سرمی لپتین نیز کاهش یافته است. از سوی دیگر، تمرین هوازی با کاهش غلظت سرمی مالون دی آلدهید و افزایش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی می‌تواند به بهبود روند اکسیدانتی/آنتی‌اکسیدانتی در بدن منجر شود.