اثر 19 هفته تمرین‌های بدنی بر مقاومت انسولینی و پروتیین واکنش‌گر C با حساسیت بالا در زنان چاق و غیر چاق

مقدمه: تمرین‌های بدنی منظم در بهبود اختلالات متابولیک، بیماری های قلبی ـ عروقی و شاخص های التهابی نقش موثری دارد. در پژوهش حاضر اثر 19 هفته برنامه‌ی تمرینی بر پروتیین واکنش‌گر c با حساسیت بالا (hs-crp) و مقاومت انسولینی زنان چاق و غیر چاق میان‌سال بررسی گردید. مواد و روش‌ها: 24 زن میان‌سال غیرفعال با میانگین و انحراف معیار سن 6/10 ± 3/43 سال به طور تصادفی از بین افراد داوطلب انتخاب شدند. آزمودنی ها به دو گروه مساوی چاق (کیلوگرم بر مترمربع 8/4±7/32=نمایه‌ی توده‌ی بدن) و غیر چاق (کیلوگرم بر مترمربع 3/1±3/24=نمایه‌ی توده‌ی بدن) تقسیم شدند. برنامه‌ی تمرینی شامل 19 هفته تمرین‌های بدنی هوازی و مقاومتی بود که آزمودنی‌ها 3 جلسه در هفته با شدت 80-60% بیشینه ضربان قلب و در هر جلسه بین 75-60 دقیقه اجرا می‌کردند. یافته ها: پس از 19 هفته، نمایه‌ی توده‌ی بدن، درصد چربی بدن و سطح hs-crp سرم در هر دو گروه کاهش و بیشینه اکسیژن مصرفی افزایش معنی‌داری پیدا کرد (05/0 > p) و این کاهش در گروه چاق نسبت به غیر چاق قابل توجه تر بود. شاخص مقاومت انسولینی به طور معنی داری در هر دو گروه کاهش یافته بود (05/0 > p). تغییر معنی‌داری در مقدار wbc، کلسترول ـ hdl و کلسترول ـ ldl دو گروه دیده نشد. نتیجه گیری: به طور کلی می‌توان عنوان نمود تغییرات مشاهده شده در مقاومت انسولینی و hs-crp، به احتمال زیاد به دلیل بهبود ترکیب بدن، زمان نسبی طولانی تمرین‌ها و ویژگی ضد التهابی فعالیت بدنی منظم بوده است.