برخی عوامل مرتبط با چاقی در دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهرستان شهریار

مقدمه: امروزه شیوع چاقی به عنوان یک مشکل بهداشتی در کودکان به سرعت در حال افزایش است، و تشخیص اولیه‌ی آن از مهم‌ترین رویکردهای پیشگیری می‌باشد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی شیوع چاقی و رابطه‌ی آن با عواملی مانند دریافت انرژی روزانه، فعالیت فیزیکی، طول مدت خواب شبانه، نمایه‌ی توده‌ی بدن والدین، استفاده از مواد خوراکی هنگام انجام کار با کامپیوتر و فعالیت‌های مشابه، بعد خانوار و رتبه تولد است. مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی مقطعی حاضر در سال 1389 روی دانش‌آموزان 8 مدرسه در شهریار صورت گرفت. از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای به منظور انتخاب نمونه‌ها استفاده شد. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از یک پرسش‌نامه‌ی چند قسمتی مشتمل بر داده‌های آمارنگاری و تن‌سنجی، پرسش‌نامه‌ی یادآمد خوراکی 24 ساعته و فعالیت فیزیکی انجام گرفت. یافته‌ها: 325 دانش‌آموز 12-6 ساله با میانگین سنی 61/1±53/8 در پژوهش حاضر شرکت داشتند. یافته‌های این بررسی نشان داد میانگین انرژی روزانه دریافتی در کودکان چاق 95/308±74/2381 کیلوکالری و در کودکان با وزن طبیعی 567/160 ±52/1564 کیلوکالری بود و بین میزان انرژی دریافتی روزانه و نمایه‌ی توده‌ی بدن در کودکان مورد بررسی ارتباط معنی‌داری وجود داشت (001/0 > p). تجزیه و تحلیل لجستیک نشان داد دریافت انرژی روزانه، استفاده از مواد خوراکی هنگام انجام فعالیت‌هایی مانند کار و بازی با کامپیوتر، طول مدت خواب شبانه و نمایه‌ی توده‌ی بدن پدر ارتباط مستقیمی با اضافه وزن و چاقی در کودکان دارد (001/0 > p). در حالی‌که سن، جنس، فعالیت اوقات فراغت، بعد خانوار و رتبه‌ی تولد اثر معنی‌داری روی افزایش وزن و چاقی نداشتند. نتیجه‌گیری: عوامل مختلفی روی چاقی و اضافه وزن در کودکان موثرند که به منظور کنترل آن‌‌ها برنامه‌ی آموزش بهداشت متناسب توصیه می‌شود.