اثر شدت فعالیت هوازی بر انرژی دریافتی، اشتها و هورمون های تنظیم کننده‌ی انرژی بدن در زنان جوان غیر فعال

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر فعالیت هوازی با شدت کم و زیاد بر انرژی دریافتی، اشتها و هورمون‌های تنظیم کننده‌ی انرژی انجام شد. مواد و روش‌ها: 16 زن سالم غیر فعال (سن 46/1±50/22 سال، قد 30/4±160 سانتی‌متر، وزن 25/4±83/57 کیلوگرم و درصد چربی بدن 79/1±26/28) به صورت تصادفی به دو گروه فعالیت با شدت کم (55% بیشینه ضربان قلب ذخیره به مدت 45 دقیقه)، و فعالیت با شدت زیاد (75% بیشینه ضربان قلب ذخیره به مدت 30 دقیقه) تقسیم شدند. آزمودنی‌ها به صورت تقاطعی متعادل، دو شرایط آزمایشی 5 روز کنترل (بدون فعالیت ورزشی) و 5 روز فعالیت را پشت سر گذاشتند. آزمودنی‌ها غذای مصرفی خود را در طول هر 5 روز وزن کرده، و در برگه‌ی روزانه ثبت نمودند. اشتهای آزمودنی‌ها هر روز صبح با مقیاس دیداری ثبت گردید. نمونه‌ی خون در صبح روز 6 در حالت ناشتا پس از شرایط کنترل و فعالیت اندازه‌گیری گردید. یافته‌ها: تغییر معنی‌داری در انرژی دریافتی مطلق و نسبی، هورمون گرلین و لپتین مشاهده نشد (05/0p > ). کاهش معنی‌داری در غلظت انسولین (007/0p=) در گروه شدت کم مشاهده گردید. میل به خوردن (02/0p=) و تصور از خوردن (03/0p=) در گروه شدت زیاد به طور معنی‌داری افزایش یافت. زنان گروه شدت کم 23% و زنان گروه شدت زیاد 14% از انرژی مصرفی فعالیت را با افزایش غذای دریافتی جبران نمودند. نتیجه‌گیری: 5 روز فعالیت هوازی با شدت کم و زیاد اثر معنی‌داری روی تعادل انرژی زنان ندارد. بنابراین به زنان توصیه می‌گردد برای کنترل وزن، همراه با ورزش رژیم غذایی خود را نیز کنترل نمایند.