اثر ارکسین بر بیان ژن آروماتاز و غلظت 17-B استرادیول در هسته‌ی ونترومدیال و ناحیه‌ی لترال هیپوتالاموس

مقدمه: در پژوهش‌های پیشین اثر و اهمیت ارکسین و استرادیول بر افزایش اشتها بررسی گردیده است. در بررسی حاضر اثر ارکسین بر ترشح استرادیول توسط نورون‌های هسته ونترومدیال (مرکز سیری) و ناحیه لترال (مرکز گرسنگی) هیپوتالاموس بررسی شد. مواد و روش‌ها: 40 سر موش صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه کنترل شامل 10 عدد موش و یک گروه آزمایش شامل 30 عدد موش، که در تمام آن‌ها کانولا گذاری در هسته‌ی ونترومدیال و ناحیه‌ی لترال هیپوتالاموس با تکنیک استریوتکسیک صورت گرفت. بعد از دو روز دوره‌ی ریکاوری تزریق 1، 2 و 4 میکروگرم ارکسین در ناحیه هسته‌ی لترال هیپوتالاموس و ونترومدیال هیپوتالاموس صورت گرفت. دو ساعت بعد از تزریق، جداسازی بافت مغزی هسته‌ی لترال و ونترومدیال صورت گرفت. بعد از جداسازی بافت هسته‌ی لترال و ونترومدیال هیپوتالاموس غلظت آروماتاز با استفاده از rt-pcr و استرادیول با روش رادیوایمینواسی مورد سنجش قرار گرفت. یافته‌ها: آزمایش تعیین وجود ژن آنزیم آروماتاز نشان داد تزریق دوزهای 1، 2 و 4 میکروگرم ارکسین در بافت‌های هسته‌ی لترال تالاموس و ونترومدیال هیپوتالاموس موجب سنتز آنزیم آروماتاز شده است. اندازه‌گیری هورمون 17 بتا استرادیول در بافت‌های هسته‌ی ونترومدیال و هسته‌ی لترال هیپوتالاموس نشان داد تزریق 1، 2 و 4 میکروگرم ارکسین سبب افزایش معنی‌دار (05/0p?) هورمون 17 بتا استرادیول شد. این افزایش، در دوزهای 2 و 4 میکروگرم ارکسین بیش از 4 میکروگرم مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد نورون‌های ترشح کننده‌ی استرادیول در ناحیه‌ی ونترومدیال هیپوتالامیک و ناحیه لترال هیپوتالامیک وجود دارد.