ارزیابی اثرات کاهش بیان ژن Tnf آلفا بر مقاومت به انسولین القا شده با پالمیتات در سلول های عضلانی C2c12

مقدمه: مقاومت به انسولین نقص اصلی در دیابت نوع 2? و چاقی می‌باشد. طی این اختلال تجمع لیپید همراه با افزایش بیان tnf-? در عضله رخ می دهد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی اثرات کاهش بیان tnf-? بر مولکول های کلیدی مسیر پیام‌رسانی انسولین (irs-1 و akt) و مقاومت به انسولین در رده‌ی سلول های عضلانی c2c12 در حضور و عدم حضور پالمیتات بود. مواد و روش ها: برای کاهش بیانtnf-? ، سلول های c2c12 با shrna حاوی توالی آنتی سنس ژن tnf-? موشی ترانسفکت شدند. سپس، میزان بیان tnf-?، هم‌چنین فسفریلاسیون و بیان پروتیین های irs-1 و akt با استفاده از آزمون وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: در سلول های کاهش بیان یافته tnf-?، میزان بیان پروتیین tnf-?، 58% کاهش یافت. در شرایط تیمار با پالمیتات 5/0 میلی‌‌مولار و انسولین 100 نانومولار، فسفریلاسیون های تحریک شده با انسولین مولکول های irs-1 (tyr632) وakt (ser473) در سلول های کاهش بیان یافته نسبت به سلول های کنترل، به ترتیب 7/1 و 6/2 بود. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد کاهش بیان tnf-? می تواند فعالیت عناصر کلیدی مسیر پیام‌رسانی انسولین (irs-1 و akt) را افزایش داده و در نتیجه‌ی بهبود مقاومت به انسولین در میوتیوب ها را سبب گردد. این یافته ها پیشنهاد می کنند tnf-? می تواند به عنوان یک هدف درمانی بالقوه در درمان مقاومت به انسولین القا شده با اسید چرب که در دیابت نوع 2 و سندروم متابولیک مشاهده می شود، مورد توجه قرار گیرد.