رابطه‌ی سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D و فاکتور مهار کننده‌ی فعال کننده پلاسمینوژن 1 (PAI-1) در بیماران دیابتی

مقدمه: کمبود ویتامین d به عنوان یکی از علل افزایش دهنده‌ی خطر بیماری‌های قلبی ـ عروقی در بیماران دیابتی مطرح شده، ولی سازوکار قطعی آن مشخص نیست. دخالت در سازوکارهای هموستاتیک و التهابی از علل احتمالی برای نقش کمبود ویتامین d در ایجاد بیماری‌های قلبی ـ عروقی است. از سوی دیگر افزایش سطح فاکتور مهارکننده‌ی فعال کننده پلاسمینوژن 1pai-1)) از موارد شناخته شده برای افزایش خطر بیماری‌های قلبی ـ عروقی در بیماران دیابتی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی کمبود ویتامین d با سطح pai-1 به عنوان یکی از شاخص‌های هموستاتیک بود. مواد و روش‌ها: 180 بیمار دیابتی تیپ 2 در پژوهش حاضر انتخاب شدند. رابطه‌ی سطح pai-1 و میزان 25 هیدروکسی ویتامین dو هم‌چنین، سایر شاخص‌های خطر بیماری قلبی ـ عروقی شامل قند خون ناشتا، لیپیدها، هموگلوبین گلیکوزیله، کراتینین و میزان میکروآلبومینوری در این بیماران بررسی گردید. یافته‌ها: رابطه‌ی معنی‌داری بین سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین d با pai-1 وجود نداشت. سطح pai-1 تنها با میزان قند خون ناشتا و کلسترول ـ hdl رابطه‌ی مثبت معنی‌داری داشت و با سایر متغیرهای خطر بیماری‌های قلبی ـ عروقی مطالعه شده رابطه‌ی معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: به نظر نمی‌رسد سطح سرمی ویتامین d رابطه‌ای با میزانpai-1 در بیماران دیابتی داشته باشد، ولی این نتیجه نیاز به بررسی بیشتر توسط پژوهش‌های کلینیکی وسیع‌تر دارد.