اثر 8 هفته تمرین استقامتی با دو مدت زمان مختلف، بر سطح استراحتی گرلین متصل به HDL پلاسمایی در موش‌های صحرایی نر

مقدمه: پپتید گرلین به طور عمده از معده ترشح می‌شود و در تحریک اشتها، و هم‌چنین کنترل تعادل انرژی نقش دارد. بررسی‌‌ها حاکی ‌از اتصال گرلین به کلسترول ـ hdl و به احتمال زیاد سایر پروتیین‌های در گردش خون مانند آلبومین می‌باشد. خطر سندروم متابولیک علاوه بر افزایش سطح کلسترولldl- و تری‌گلیسرید با کاهش کلسترولhdl- و کاهش گرلین مرتبط است. هدف این پژوهش، بررسی اثر 8 هفته تمرین استقامتی با مدت‌های مختلف بر سطح استراحتی گرلین متصل به hdl پلاسما بود. مواد و روش‌ها: 30 سر موش صحرایی نر به 2 گروه تمرینی با مدت‌های مختلف 30 و 90 دقیقه و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه‌های تجربی به مدت 8 هفته، هر هفته 5 روز و با سرعت 20 متر بر دقیقه با مدت‌های 30 و 90 دقیقه، تمرین داده شدند. پس ‌از 72 ساعت از آخرین جلسه‌ی تمرین، موش‌ها کشته شدند و نمونه‌ی پلاسمای آنها به منظور جداسازی کلسترول ـ hdl و زیرواحدهای آن، و نیز سنجش گرلین متصل به hdl جمع‌آوری شد. بررسی یافته‌ها با آنالیز واریانس یک‌طرفه (anova) و آزمون تعقیبی lsd، با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه‌ی 16 در سطح معنی‌داری 05/0 انجام شد. یافته‌ها: بین گروه‌های تجربی و کنترل در میزان گرلین متصل به hdl پس از 8 هفته، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. برخلاف کاهش میزان کلسترول تام در گروه‌های تجربی، ارتباط معنی‌داری بین سطح گرلین متصل به hdl با مقدارهای hdl2، hdl3، تری‌گلیسرید و کلسترول تام مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر نشان داد که 8 هفته تمرین با مدت‌های مختلف اثری بر سطح گرلین متصل به hdl و ارتباط آن با پروفایل لیپیدی ندارد. اظهار نظر در مورد این عدم تاثیر نیازمند به پژوهش‌های بیشتری است.