>
Fa   |   Ar   |   En
   ارتباط کمیت و کیفیت کربوهیدرات رژیم غذایی با پیشرفت پیش دیابت به دیابت نوع 2 و برگشت به حالت قندخون طبیعی: یک پیگیری 9 ساله در مطالعه قند و لیپید تهران  
   
نویسنده میرمیران پروین ,بهادران زهرا ,جلالی محمد ,عزیزی فریدون
منبع غدد درون ريز و متابوليسم ايران - 1402 - دوره : 25 - شماره : 2 - صفحه:120 -129
چکیده    مقدمه : مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط کمیت و کیفیت کربوهیدرات رژیم غذایی با پیشرفت پیش دیابت به دیابت نوع 2 و برگشت به حالت قندخون طبیعی، در قالب پیگیری 9 ساله در میان مبتلایان به پیش دیابت در مطالعه قند و لیپید تهران انجام شد. مواد و روش‌ها: کمیت (کربوهیدرات تام و مقدار فیبر) و کیفیت (نمایه گلیسمی، بار گلیسمی، نمایه انسولین، بار انسولین) کربوهیدرات رژیم غذایی  334  زن و مرد بزرگسال مبتلا به پیش دیابت، با استفاده از پرسش‌نامه بسامد خوراک نیمه کمی 168-آیتمی پایا و روا، در ابتدای مطالعه ارزیابی شد و افراد طی 9 سال پیگیری شدند. غلظت پلاسمایی گلوکز ناشتا و 2-ساعت پس از مصرف خوراکی 75 گرم گلوکز، هر سه سال یکبار اندازه گیری شد. یافته‌ها: طی مدت مطالعه، 39/8 درصد از شرکت‌کنندگان به دیابت نوع 2 مبتلا شدند و 39/8 درصد به وضعیت گلیسمی طبیعی بازگشتند. مقدار تام کربوهیدرات، نمایه گلیسمی، بار گلیسمی، نمایه انسولین، بار انسولین رژیم غذایی ارتباط معنی داری با پیشرفت به دیابت نوع 2 و برگشت به وضعیت گلیسمی طبیعی نداشت. هر 5 گرم افزایش دریافت فیبر غذایی به ازاء 1000 کیلوکالری انرژی دریافتی روزانه با کاهش 25 درصد شانس بروز دیابت نوع 2 در مبتلایان به پیش دیابت همراه بود (نسبت شانس:0/75 و حدود اطمینان 95 درصد: 0/98-0/58، مقدار p برابر با 0/038).  نتیجه گیری: مقدار تام کربوهیدرات رژیم غذایی و نیز کیفیت آن ارتباط معنی دار با تغییر وضعیت گلیسمی در مبتلایان به پیش دیابت نداشت اما نتایج نشان داد دریافت بیشتر فیبر رژیم غذایی می تواند خطر پیشرفت پیش دیابت به دیابت نوع 2 را کاهش دهد.
کلیدواژه پیش دیابت، دیابت نوع 2، کربوهیدرات رژیم غذایی، نمایه گلیسمی، نمایه انسولینی
آدرس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, مرکز تحقیقات تغذیه در بیماری‌های غدد درون‌ریز، پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, مرکز تحقیقات تغذیه در بیماری‌های غدد درون‌ریز، پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, مرکز تحقیقات تغذیه در بیماری‌های غدد درون‌ریز، پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی, مرکز تحقیقات غدد درون‌ریز، پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم, ایران
پست الکترونیکی azizi@sbmu.ac.ir
 
   association of carbohydrate quantity and quality with the progression of prediabetes to type 2 diabetes and regression to normoglycemia: a 9-year follow-up in tehran lipid and glucose study  
   
Authors mirmiran p ,bahadoran z ,jalali m
Abstract    introduction: this study aimed to determine the association between the quality and quantity of dietary carbohydrate (cho) with the risk of pre-diabetes (pre-dm) progression to type 2 diabetes (t2d) and the chance of returning to normal glycemia. materials and methods: dietary cho quantity (total cho and dietary fiber) and quality (glycemic index, glycemic load, insulin index, and insulin load) were assessed using a 168-item, semi-quantitative, valid, and reliable food frequency questionnaire in 334 men and women with pre-dm at baseline. the participants were followed for a median of 9 years. fasting and 2-hours (after oral loading of 75 g glucose) plasma glucose concentrations were measured at baseline and subsequent examinations. results: during the study follow-up, 39.8% of the pre-dm subjects progressed to t2d, and 39.8% returned to normal glycemia. dietary total cho, glycemic index, glycemic load, insulin index, and insulin load were not significantly associated with pre-dm regression and progression during the study follow-up. a 25% reduced risk of developing t2d was observed per 5 g/1000 kcal per day by the increased dietary intake of fiber (odds ratio: 0.75, 95% ci: 0.58-0.98; p=0.038). conclusion: total cho intake and its quality were not associated with the change of glycemic status in pre-dm subjects, while higher intakes of dietary fiber decreased the risk of pre-dm progression to t2d.
Keywords prediabetes ,type 2 diabetes ,dietary carbohydrate ,glycemic index ,insulin index
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved