تاثیر تمرین هوازی و مصرف مکمل عصاره سیر کهنه بر سطوح پلاسمایی فتوئین a و مقاومت به انسولین در موش های صحرایی نر چاق

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین هوازی و مکمل عصاره سیر کهنه بر سطوح پلاسمایی فتوئین a و مقاومت به انسولین بود. مواد و روش ها: چهل سر موش صحرایی نر اسپراگ داولی، به مدت 9 هفته تحت رژیم غذایی پرچرب (32 سر) و رژیم غذایی استاندارد (8 سر) قرار گرفتند. پس از القا چاقی در موش های گروه تغذیه با رژیم غذایی پرچرب، موش های این گروه به 4 زیر گروه شامل: شاهد چاق (oc)، مکمل دهی با عصاره سیر کهنه (age)، تمرین هوازی (at) و مکمل دهی با عصاره سیر کهنه+تمرین هوازی (age+at) تقسیم شدند و مداخله به مدت 8 هفته ادامه یافت. موش های گروه تغذیه با رژیم غذایی استاندارد (c) نیز به مدت 8 هفته به رژیم غذایی خود ادامه دادند. عصاره سیر کهنه روزانه با دوز 600 میلی گرم بر کیلوگرم از طریق گاواژ به موش ها خورانده می شد. تمرین هوازی نیز شامل پنج روز دویدن در هفته روی تردمیل بود. 48 ساعت پس از آخرین مداخله و پس از 12 ساعت ناشتا، نمونه های خونی جمع آوری شدند و سطوح فتوئین a، انسولین و گلوکز پلاسما مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها: سطوح فتوئین a پلاسما به دنبال تمامی مداخلات (age، at، age+at) در مقایسه با oc کاهش معنی دار نشان داد (به ترتیب 4/42±26/38، 19/8درصد، 3/50±22/87، 30/5درصد، 2/20±17/21، 47/7 درصد، در مقایسه با 6/56±32/93. به ترتیب( p=0.020, p=0.001, p=0.001 ). انسولین پلاسما نیز به دنبال تمامی مداخلات کاهش معنی دار نشان داد (به ترتیب 0/13±1/04، 33/3 درصد، 0/15±0/73، 53/2 درصد، 0/13±0/66، 57/6 درصد، در مقایسه با 0/13±1/56، تمامی مداخلات p=0.001). گلوکز پلاسما تنها به دنبال age+at کاهش معنی دار نشان داد (6/20±112/65 در مقایسه با 7/85±127/60، 11/7 درصد، p=0.001). مقاومت به انسولین نیز به دنبال تمامی مداخلات کاهش معنی دار نشان داد (به ترتیب 0/04±0/31، 36/7درصد، 0/04±0/22، 55/1 درصد، 0/04±0/18، 63/2 درصد، در مقایسه با 0/04±0/49، تمامی مداخلات p=0.001). نتیجه گیری: به نظر می رسد که هردوی مکمل دهی با عصاره سیر کهنه و تمرین هوازی در کاهش فتوئین a پلاسما و بهبود مقاومت به انسولین موثر هستند. با این حال، تمرین هوازی به تنهایی و ترکیب تمرین هوازی+مکمل دهی با عصاره سیر کهنه اثرات بیشتری را در مقایسه با مکمل دهی با عصاره سیر کهنه نشان دادند.

the effect of aerobic training and aged garlic extract supplementation on plasma fetuin-a levels and insulin resistance in obese male rats

introduction: this study aimed to investigate the effect of aerobic training (at) and aged garlic extract (age) supplementation on plasma fetuin-a levels and insulin resistance. materials and methods: forty male sprague-dawley rats were exposed to high-fat (n=32) and standard (n=8) diets for 9 weeks. obesity induced in the high-fat diet group and they were divided into 4 subgroups: the obese control (oc), supplementation with age, at, and supplementation with age+at; interventions were performed for 8 weeks in this group. the rats of the group fed with a standard diet (c) continued the diet for 8 weeks. the age supplementation was fed to rats once daily at a dose of 600 mg/kg by gavage. aerobic training included running on a treadmill 5 days a week. blood samples were collected and plasma levels of fetuin-a, insulin, and glucose were measured 48 hours after the last interventions and after 12 hours of fasting. results: plasma fetuin-a levels showed a significant reduction following all interventions (age, at, age+at) compared to the oc group (26.38±4.42, 19.8%, 22.87±3.50, 30.5%, 17.21±2.20, 47.7%, respectively, compared to 32.93±6.56; p=0.020, p=0.001, p=0.001, respectively). plasma insulin also showed a significant decrease following all interventions (1.04±0.13, 33.3%, 0.73±0.15, 53.2%, 0.66±0.13, 57.6%, respectively, compared to 1.56±0.13; all interventions p=0.001). plasma glucose showed a significant decrease only following age+at (112.65±6.20 compared to 127.60±7.85, 11.7%; p=0.001). insulin resistance also showed a significant decrease following all interventions (0.31±0.04, 36.7%, 0.22±0.04, 55.1%, 0.18±0.04, 63.2%, respectively, compared to 0.49±0.04; all interventions p=0.001). conclusion: both supplementation with age and at seem effective in reducing plasma fetuin-a and improving insulin resistance. however, at alone and the combination of at+supplementation with age showed more effects compared to supplementation with age.