اثر هفت هفته تمرین هوازی و مکمل یاری با پیپرین بر شاخص‌های استرس اکسیداتیو در بافت مغز موش‌های ‌صحرایی نر مواجه شده با پارکوات

مقدمه: سم پاراکوات باعث استرس اکسیداتیو و آپوپتوز می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هفت هفته تمرین هوازی و مکمل‌یاری با پیپرین بر شاخص‌های استرس اکسیداتیو مغزی؛ در موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار؛ مواجهه یافته با پاراکوات بود. مواد و روش ها: تعداد 48 سر موش صحرایی نر به شش گروه مساوی شامل: 1) شم، 2) پاراکوات (شاهد منفی)، 3) پاراکوات+تمرین، 4) پاراکوات+تمرین+پیپرین، 5) پاراکوات+ پیپرین و 6) پاراکوات+ویتامین e، تقسیم شدند. تمرین هوازی شامل دویدن روی نوارگردان به مدت هفت هفته بود که پنج جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 الی40 دقیقه با سرعت 10 تا 18 متر در دقیقه اجرا شد. پاراکوات به میزان 5 میلی‌گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن، سه بار در هفته به صورت درون صفاقی تزریق شد. مکمل پیپرین به مقدار10 میلی‌گرم و ویتامین e به مقدار20 میلی‌گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن، بصورت روزانه؛ به حیوانات خورانده شد. شاخص‌های استرس اکسیداتیو، شامل سطوح مالون‌دی‌آلدئید، گلوتاتیون در نمونه‌های جدا شده از بافت هیپوکامپ مغز اندازه‌گیری شد. یافته ها: غلظت مالون‌دی‌آلدئید در گروه شاهد منفی (0/24±2/20) در مقایسه با گروه‌های شم (0/16±0/54)، پاراکوات+تمرین (0/25±1/64)، پاراکوات+پیپرین (0/24±1/57) و پاراکوات+تمرین+پیپرین (0/18±1/16) و پاراکوات+ویتامینe (1/43±0/15)، بصورت معنی‌دار بیشتر بود (0/001>p). غلظت گلوتاتیون در گروه شاهد منفی (0/20±1/36) بصورت معنی‌دار (0/001>p) کمتر از سایر گروه‌ها بود (شم (0/65±3/59)، پاراکوات+تمرین (0/25±1/94)، پاراکوات+پیپرین (0/34±2/28) و پاراکوات+تمرین+پیپرین (0/39±3/20) و پاراکوات+ویتامینe (2/08±0/31)). نتیجه گیری: بر اساس یافته‌ها، استفاده از تمرین به تنهایی و همراه با مکمل پیپرین می‌تواند راهبرد جدیدی برای پیشگیری از اثرات سمی پاراکوات بر بافت عصبی باشد.

effects of 7-week aerobic training and piperine supplementation on oxidative stress markers of brain tissue in male wistar rats exposed to paraquat

introduction: paraquat triggers oxidative stress and apoptosis. this study aimed to explore the effects of 7-week aerobic training and piperine supplementation on oxidative stress markers of brain tissue in male wistar rats exposed to paraquat. materials and methods: forty-eight adult rats were divided into 6 groups: 1) sham, 2) paraquat (negative control), 3) paraquat+training, 4) paraquat+training+piperine, 5) paraquat+piperine, and 6) paraquat+vitamin e. aerobic training included 7 weeks of walking on a treadmill, 5 sessions per week for 30-40 minutes per session with 10 to 18 m/min. the paraquat was prepared at a dose of 5 mg/kg body weight; it was injected intraperitoneally 3 times a week. the animals were fed daily on piperine supplementation (20 mg) and vitamin e (20 mg/kg body weight). oxidative stress markers, including malondialdehyde (mda) and glutathione (gsh) levels, were measured in samples obtained from the brain hippocampus tissue. results: the mda concentration was significantly higher in the negative control group (2.20±0.24) than in the sham (0.54±0.16), paraquat + training (1.64±0.25), paraquat+piperine (1.57±0.24), paraquat+training+piperin e (1.16±0.18), a nd p araquat+vitamin e groups (1.43±0.15; p<0.001). however, the gsh concentration was significantly lower in the negative control group (1.63±0.20; p<0.001) than in sham (3.59±0.65), paraquat+training (1.94±0.25), paraquat+piperine (2.28±0.34), paraquat+training+piperine (3.20±0.39), and paraquat+vitamin e groups (2.08±0.31). conclusion: the use of training alone and training with piperine supplementation can be considered a new strategy to prevent paraquat-induced neurotoxicity.