ارتباط الگوی غذایی شناسایی شده به وسیله‌ی رگرسیون رتبه‌بندی کاهش یافته با شانس هایپرانسولینمی و مقاومت به انسولین در بزرگسالان: مطالعه‌ی قند و لیپید تهران

مقدمه: این مطالعه با هدف شناسایی الگوی رژیم غذایی اختصاصی مرتبط با مقاومت به انسولین و هایپرانسولینمی در بزرگسالان تهرانی انجام گردید. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی در 1063 مرد و زن با سن بالای 25 سال، شرکت‌کننده در فاز سوم مطالعه قند و لیپید تهران، انجام شد. الگوی رژیم غذایی به وسیله‌ی روش رگرسیون رتبه‌بندی کاهش یافته (rrr)، با استفاده از 34 آیتم غذایی به عنوان پیش‌بینی‌کننده، و نیز غلظت انسولین سرم و شاخص هومئوستاتیک مقاومت به انسولین (homair) به عنوان متغیرهای پاسخ شناسایی شد. ارتباط الگوی رژیم غذایی با خطر هایپرانسولینمی و مقاومت به انسولین بررسی و نسبت شانس (or) و فاصله اطمینان (ci) 95% گزارش شد. یافته‌ها: میانگین ± انحراف معیار سن و شاخص توده‌ی بدنی (bmi) شرکت‌کنندگان در مطالعه به ترتیب 12/2 ±43/0 سال و 4/8 ±27/4 کیلوگرم/متر مربع بود. الگوی شناسایی شده شامل؛ دریافت بیشتر گوشت فرآوری شده، ماهی، دوغ، آب‌لیمو، ترشی، و سبزیجات برگ‌دار، و نیز دریافت کمتر سبزیجات نشاسته‌ای، سیر و پیاز، میوه‌های خشک، مغزها، گوشت قرمز، لبنیات پرچرب و قهوه بود. پیروی بالاتر از این الگو در مدل نهایی تعدیل اثر مخدوش‌گرهای احتمالی، با افزایش شانس هایپرانسولینمی (0/005ptrend=، 2/43 -1/17ci= 95%، 1/69=or) و ir (0/001>ptrend=، 5/32 -1/66ci= 95%، 2/97=or)، همراه بود. نتیجه‌گیری: در این مطالعه یک الگوی رژیم غذایی مرتبط با غلظت انسولین سرم و شاخص homair، که به وسیله‌ی روش rrr شناسایی شده بود، با شانس بالاتر هایپرانسولینمی و مقاومت به انسولین همراه بود.

Relationship between a Dietary Pattern Derived by Reduced Ranking Regression and Odds of Hyperinsulinemia and Insulin Resistance in Adults: Tehran Lipid and Glucose Study

Introduction: This study aimed to identify a specific dietary pattern related to insulin resistance and hyperinsulinemia in Tehranian adults. Materials and Methods: This crosssectional study was performed on 1063 men and women ge;25 years of age participating in the third phase of the Tehran Lipid and Glucose Study. The dietary pattern was derived by reduced ranking regression (RRR), using 34 food items as predictors and serum insulin concentration and homeostatic model assessment for insulin resistance (HOMAIR) as response variables. The relationship between a dietary pattern and odds of hyperinsulinemia and insulin resistance (IR) was investigated, and the odds ratio (OR) and 95% confidence interval (CI) were reported. Results: The mean, standard deviation of age, and BMI of the participants was 43.0 ±12.2 years and 27.4 ±4.8 kg/m2. The derived patterns included higher consumption of processed meat, fish, drinkable yogurt, lemon juice, pickles, leafy vegetables, and lower consumption of starchy vegetables, garlic and onions, dried fruits, nuts, red meat, highfat dairy, and coffee. After adjustment for potential confounding variables, a higher adherence to this pattern was associated with increased odds of hyperinsulinemia (OR=1.69, 95%CI=1.171.23, Ptrend=0.005) and IR (OR=2.97, 95%CI=1.665.32, Ptrend <0.001). Conclusion: In this study, an RRRderived dietary pattern related to serum insulin and HOMAIR was associated with a higher odds of hyperinsulinemia and IR.